10.12 - Liczymy do siedmiu

 Zabawa„Kartkowanie książki” Dziecko siedzi z zamkniętymi oczami. Rodzic trzyma w rękach książkę i powoli przewraca kolejne kartki, po każdej robiąc krótką przerwę. Zadaniem dzieci jest zapamiętanie ilości przewróconych kartek. Ćwiczenie musi odbywać się w ciszy. Po maksymalnie dwudziestu kartkach, dziecko otwierają oczy, podają swoje wyniki.

Zabawa „Różne dźwięki” Rodzic pokazuje dziecku różne przedmioty (np. słoik, kubek, garnek, książkę, butelkę), po czym uderza w nie pałeczką. Dziecko słucha dźwięków, a następnie zamyka oczy. Rodzic ponownie uderza pałeczką w wybrane rekwizyty, a dziecko odgaduje ich nazwę.

Ćwiczenia poranne – zestaw nr XV

• Zabawa orientacyjno-porządkowa Płotek. Dziecko porusza się w rytmie akompaniamentu na tamburynie. Podczas przerwy w muzyce ustawia się w szeregu – tworzą płotek wzdłuż brzegu dywanu.
• Ćwiczenia dużych grup mięśniowych – Pobudka. Dziecko powoli podnosi się z siadu skulnego do pozycji stojącej. Następnie naśladuje czynności, jakie wykonuje podczas porannej toalety, np. mycie zębów, twarzy, ubieranie się.
• Zabawa z elementem czworakowania – Przestraszone jeże. Dziecko – jeż – czworakuje w różnych kierunkach. Na hasło: Dziecko! zwija się w kłębek, bo przestraszyło się dzieci.
• Ćwiczenie tułowia Szukamy kolegi. Dziecko stoi w lekkim rozkroku – rozglądają się, wykonując mocne skręty ciała w obydwie strony – szuka kolegi, z którym przyszło do parku.
• Zabawa bieżna Uciekamy przed deszczem. Dziecko swobodnie biega. Na hasło Deszcz! przyspiesza i chroni się w wyznaczonym miejscu.
• Ćwiczenie z elementem równowagi – Wąska kładka. Dziecko, wraca z parku, przechodzi po wąskiej kładce – jest nią sznurek ułożony na podłodze w kształcie linii łamanej.
• Zabawa uspokajająca Gdy pada deszcz. Dziecko maszeruje po kole z ręką wyciągniętą do góry; rytmicznie powtarzając rymowankę: Kiedy deszcz na dworze pada, to parasol swój rozkładam. Co pewien czas zmieniają ręce i kierunek ruchu.

Ćwiczenia w liczeniu – Liczymy zabawki.                                                                                                                  

Zabawa z wykorzystaniem rymowanki. Przed dzieckiem leży określona liczba zabawek, mówimy rymowankę, a dziecko podaje liczbę wymienionych zabawek. Mamy tu zabawek wiele, więc je policzymy. Najpierw ich liczbę na oko ocenimy. Dziecko przygląda się przygotowanym zabawkom. Ocenia ich liczbę bez liczenia (których jest najwięcej, których jest najmniej). Potem mówimy nazwy zabawek, a dziecko głośno liczy. Mam: lalek… (trzy), misiów – … (pięć). A ile skakanek? (sześć) Wózki – … (dwa), kubki … (trzy), talerzyki? Policz mi: jeden, dwa, trzy, cztery, pięć, sześć oraz… siedem. (rodzic dotyka kolejnych talerzyków).

Ćwiczenia w posługiwaniu się liczebnikami porządkowymi w zakresie siedmiu, układamy w szeregu 7 misiów lub innych zabawek. Mamy przygotowane kartoniki z krążkami (od jeden do siedem). Dziecko liczy głośno misie, których kolejno dotyka rodzic. Potem pytamy dziecko, jak wygląda, np. piąty (szósty, trzeci, drugi, czwarty, siódmy, pierwszy miś), dziecko bierze kartonik z pięcioma krążkami, kładzie przed misiem i omawia jego wygląd. Tak samo robimy przy pozostałych misiach.

Zabawa ruchowa z elementem liczenia – „Tyle samo”. Dziecko porusza się  odpowiednio do dźwięków muzyki  (bieg, podskoki). Na przerwę w grze zatrzymuje się i patrzy na kartonik z krążkami trzymany przez rodzica. Liczy krążki na kartoniku i podaje liczbę. Następnie podskakuje tyle samo razy albo robi przysiady. Dźwięki muzyki zapraszają do ponownego ruchu.

Policz kropki – Przed Tobą zadanie, które wprowadzi Cię w świat dodawania. Musisz dodać wszystkie kropki, które znajdują się na płytce domina, a następnie wybrać jedną z trzech podanych odpowiedzi.

https://szaloneliczby.pl/policz-kropki/

Teraz spróbujcie zrobić kartkę świąteczną z choinką. Sposób wykonania znajdziecie na filmie.

https://www.youtube.com/watch?v=FThn0ARHh1Y

Dzielenie nazw obrazków na głoski. Rysowanie obok każdego  tylu prostokątów, z ilu głosek składa się jego nazwa.

09.12 - Wesołe zabawy na ponury dzień

Zabawa Ćwicz razem ze mną.

Dzieci, w staniu, poruszają kończynami według poleceń, np. Stań na prawej nodze; lewą ręką dotknij prawego ucha; prawą ręką zakryj prawe oko; tupnij trzy razy lewą nogą.

Ćwiczenia logorytmiczne.

Prawa rączka, lewa rączka, rączki dwie. Kiedy zbliżę je do siebie, klaszczą, ile chcę.

Prawa noga, lewa noga, nogi dwie. Kiedy zbliżę je do siebie, tupią, ile chcę.

Dzieci, w staniu, powtarzają tekst i poruszają odpowiednio kończynami.

 Ćwiczenia poranne – zestaw nr 15

• Zabawa orientacyjno-porządkowa Płotek. Dziecko porusza się w rytmie akompaniamentu na tamburynie. Podczas przerwy w muzyce ustawia się w szeregu – tworzą płotek wzdłuż brzegu dywanu.
• Ćwiczenia dużych grup mięśniowych – Pobudka. Dziecko powoli podnosi się z siadu skulnego do pozycji stojącej. Następnie naśladuje czynności, jakie wykonuje podczas porannej toalety, np. mycie zębów, twarzy, ubieranie się.
• Zabawa z elementem czworakowania – Przestraszone jeże. Dziecko – jeż – czworak uje w różnych kierunkach. Na hasło: Dziecko! zwija się w kłębek, bo przestraszyło się dzieci.
• Ćwiczenie tułowia Szukamy kolegi. Dziecko stoi w lekkim rozkroku – rozglądają się, wykonując mocne skręty ciała w obydwie strony – szuka kolegi, z którym przyszło do parku.
• Zabawa bieżna Uciekamy przed deszczem. Dziecko swobodnie biega. Na hasło Deszcz! przyspiesza i chroni się w wyznaczonym miejscu.
• Ćwiczenie z elementem równowagi – Wąska kładka. Dziecko, wraca z parku, przechodzi po wąskiej kładce – jest nią sznurek ułożony na podłodze w kształcie linii łamanej.
• Zabawa uspokajająca Gdy pada deszcz. Dziecko maszeruje po kole z ręką wyciągniętą do góry; rytmicznie powtarzając rymowankę: Kiedy deszcz na dworze pada, to parasol swój rozkładam. Co pewien czas zmieniają ręce i kierunek ruchu.

 Słuchanie piosenki „Ruch to zdrowie”.

 https://www.youtube.com/watch?v=I2WWpt_n9Is

Rozmowa na temat piosenki.

Ćwiczenia gimnastyczne – zestaw nr VII (z wykorzystaniem metody R. Labana).

• Potrzebne będą: paski kolorowej bibułki, nagranie muzyki, bębenek, obręcze.
• Zgodnie z muzyką – dzieci maszerują po obwodzie koła na palcach, kiedy muzyka jest głośna; w przysiadzie, kiedy jest cicha. W trakcie marszu nauczyciel rozdaje dzieciom złożone paski bibułki.
• Tańczące bibułki – przy dowolnej muzyce dzieci swobodnie tańczą, poruszając paskami bibułki trzymanymi najpierw w prawej, a następnie w lewej ręce. Podczas przerwy w grze przykucają i układają z bibułki dowolne kształty.
• Po kole – układają na podłodze koła z bibułki, skaczą dookoła nich obunóż w jedną i w drugą stronę.
• Powitania bibułką – dotykają bibułką różnych części ciała wymienianych przez nauczyciela.
• Jak najwyżej – wyrzucają bibułkę jak najwyżej w górę, obserwują jej opadanie; chwytają ją tuż nad podłogą.
• Sprytne palce – chwytają palcami stopy bibułkę leżącą na podłodze, podają ją do ręki.
• Rysujemy ósemkę – dzieci przekładają bibułkę pomiędzy rozstawionymi nogami z ręki do ręki na kształt ósemki.
• Lustro – jedno z dzieci jest lustrem i odbija ruchy partnera, który stoi przed nim.
• Wiatr i wiaterek – dzieci dmuchają na paski bibułki z większym i z mniejszym natężeniem.
• Marsz z muzyką – rytmicznie maszerują dookoła sali przy muzyce; podczas przerwy w grze przykucają i wyskakują w górę.

Dzielenie nazw obrazków na głoski.

Zabawa ruchowo-naśladowcza Moje emocje.

Rodzic opowiada o różnych sytuacjach, a dziecko pokazuje, jakie emocje to w nim wzbudza. Np. Upadłam i boli mnie kolano. Jestem w pokoju sam, a tu jest tak ciemno. Mama kupiła mi nową sukienkę.

08.12 - Dzień pełen kolorowych niespodzianek

Zabawa uwrażliwiająca zmysł dotyku – "Zgadnij, co trzymasz". Gromadzimy różne przedmioty, dbając o to, aby każdy z nich był innego koloru. Dzieci oglądają przedmioty, starają się zapamiętać ich kolory. Następnie  dziecko staje tyłem  i dostaje do rąk, trzymanych za plecami, jeden z oglądanych przedmiotów. Jego zadaniem jest odgadnąć, jaki to przedmiot i podać (przypomnieć), w jakim jest kolorze.

Ćwiczenia poranne – zestaw nr XV

• Zabawa orientacyjno - porządkowa Płotek. Dziecko porusza się w rytmie akompaniamentu na tamburynie. Podczas przerwy w muzyce ustawia się w szeregu – tworzą płotek wzdłuż brzegu dywanu.
• Ćwiczenia dużych grup mięśniowych – Pobudka. Dziecko powoli podnosi się z siadu skulnego do pozycji stojącej. Następnie naśladuje czynności, jakie wykonuje podczas porannej toalety, np. mycie zębów, twarzy, ubieranie się.
• Zabawa z elementem czworakowania – Przestraszone jeże. Dziecko – jeż – czworakuje w różnych kierunkach. Na hasło: Dziecko! zwija się w kłębek, bo przestraszyło się dzieci.
• Ćwiczenie tułowia Szukamy kolegi. Dziecko stoi w lekkim rozkroku – rozglądają się, wykonując mocne skręty ciała w obydwie strony – szuka kolegi, z którym przyszło do parku.
• Zabawa bieżna Uciekamy przed deszczem. Dziecko swobodnie biega. Na hasło Deszcz! przyspiesza i chroni się w wyznaczonym miejscu.
• Ćwiczenie z elementem równowagi – Wąska kładka. Dziecko, wraca z parku, przechodzi po wąskiej kładce – jest nią sznurek ułożony na podłodze w kształcie linii łamanej.
• Zabawa uspokajająca Gdy pada deszcz. Dziecko maszeruje po kole z ręką wyciągniętą do góry; rytmicznie powtarzając rymowankę: Kiedy deszcz na dworze pada, to parasol swój rozkładam. Co pewien czas zmieniają ręce i kierunek ruchu.

Badanie rozpuszczalności wybranych substancji w wodzie. Potrzebne będą  kubeczki, rurki do napojów, mydło starte na wiórki, płyn do mycia naczyń, cukier i naczynie z wodą. Pytamy dzieci: − Czy domyślacie się, o czym będziemy rozmawiać?

Słuchanie opowiadania H. Zdzitowieckiej "Bajka o mydlanej bańce".

Któregoś dnia Marynka zabawiała się robieniem baniek mydlanych. Nie bardzo się jej udawało. Może mydło było źle rozrobione, może zbyt mocno dmuchała. Z rozszczepionej słomki spadały mętne, szare krople albo wylatywały malutkie, od razu pękające, banieczki. Marynka zniechęciła się. Spróbuję jeszcze tylko raz – postanowiła. Znowu szara kropelka upadła na ziemię. Tuż za nią ukazała się w rozwidleniu słomki druga, nieduża, ale coś w niej zamigotało złociście. Marynka dmuchała lekko. Bańka wydęła się. Coraz więcej złotych błysków przelatywało po niej i zmieniało się w barwy różowe i czerwone. „Jaka śliczna” – pomyślała Marynka. Nie odejmowała słomki od ust, bojąc się nieostrożnym ruchem popsuć kolorową bańkę. Wtem jakby ktoś jej szepnął do ucha: − Dmuchnij jeszcze… „Czyj to głos? Przecież nikogo tu nie ma… Może mi się zdawało? A może to bańka mydlana tak prosi?” – przemknęło jej przez głowę. Dmuchnęła lekko, ostrożnie. W bańce zamigotały błyski zielone i modre. Przeleciały i zniknęły.                                                                                                                                                                                             − Dmuchnij jeszcze… Chcę być piękna, najpiękniejsza ze wszystkich baniek mydlanych! Piękniejsza od tęczy na niebie – szepnął ten sam głosik. Tak przynajmniej wydawało się Marynce. Więc znowu dmuchnęła. Bańka zrobiła się wielka. Takiej Marynka jeszcze nigdy nie widziała. Mieniła się barwami tęczy: czerwono i fioletowo, pomarańczowo i żółto, zielono i niebiesko. Dziewczynka bała się drgnąć, odetchnąć, gdy znowu wydało się jej, że słyszy: − Jeszcze… Jeszcze trochę… Chcę być jeszcze piękniejsza! Więc dmuchnęła raz jeszcze i wtedy… zniknęły tęczowe błyski. Bańka mydlana pękła i roztrysnęła się na małe, bezbarwne kropelki.

Rozmowa na temat opowiadania. − Co robiła Marynka? − Czy od razu wychodziły jej ładne bańki mydlane? − Jak otrzymała roztwór do robienia baniek? − Czy udało się jej otrzymać ładną bańkę? − Co znajduje się wewnątrz każdej banki mydlanej? − Jakie kolory tęczy pojawiły się na bańce?

Przygotowanie roztworu do puszczania baniek mydlanych. • Rozpuszczenie wiórków mydlanych w wodzie, dodanie kilku łyżek płynu do mycia naczyń. • Dosypanie do roztworu odrobiny cukru. • Wykonanie roztworu do puszczania baniek przez dzieci, dziecko dostaje kubek, rurkę do napojów. Do kubka wsypujemy kilka wiórków mydła i kilka kropel płynu do mycia naczyń i nalewamy tyle ciepłej wody, aby sięgała do połowy kubka. Dzieci za pomocą rurek mieszają roztwór aż do całkowitego rozpuszczenia się mydła.  Gdy mydło się rozpuści, dodają szczyptę cukru i płyn do puszczania baniek mydlanych jest gotowy.

Zabawa ruchowa "Odpowiadamy ruchami głowy". Dzieci w siadzie skrzyżnym; odpowiadają ruchami głowy na  pytania – wykonują skłony głowy w przód i w tył, jeżeli odpowiedź brzmi tak, a skręty głowy w prawo i w lewo, gdy odpowiedź brzmi nie. Np. − Czy dzisiaj jest niedziela? − Czy teraz jest noc? − Czy roztwór do puszczania baniek mydlanych powstaje po rozpuszczeniu w wodzie soli? − Czy po wiośnie jest zima? − Czy wróbel mówi kra? − Czy są czarne bociany?

Badanie rozpuszczalności różnych substancji w wodzie. pytamy : − Co się stało z mydłem, gdy zalano je wodą? wyjaśniamy, że mydło rozpuściło się w wodzie, tworząc roztwór. Pokazuje cukier, sól, kaszę, mąkę i pyta, czy one też rozpuszczą się w wodzie. Dziecko określa, co się rozpuści, a co – nie. Potem wsypujemy te substancje do kolejnych słoików, zalewamy je wodą, mieszamy, a dzieci sprawdzają poprawność swoich założeń. Potem wyciągają wnioski, że w wodzie rozpuszczają się sól, cukier, a nie rozpuszczają się kasza i mąka (mąkę po zamieszaniu należy odstawić na jakiś czas).

Zabawy ze zdaniami, wyrazami, sylabami i literami

Przykłady zabaw i ćwiczeń słuchowych, wzrokowych:

• „Co to za słowo?” – rodzic wypowiada słowa z podziałem na głoski, dziecko dokonuje syntezy i podaje słowo.
• „Układamy słowa na daną głoskę” – rodzic wymienia słowo, prosi aby dziecko ułożyło słowo rozpoczynające się jego drugą głoską (np. nora – dziecko układa słowo na o).
• „Literowa kostka” – na kostce umieszczone są litery, rzucamy kostką, odczytujemy literę i mówimy słowo zaczynające się tą literą, dzielimy je na głoski, liczymy i układamy właściwą liczbę klocków.
• ,,Litera i głoska?”– nazywanie obrazków, wyróżnianie pierwszej głoski, ostatniej, głoskowanie nazwy, wyszukiwanie pasującego wyrazu.
• „Co jest potrzebne do zabawy?”– spośród obrazków dzieci wybierają te , które potrzebne są do zabawy, określają głoskę w nagłosie (na początku) i układają obrazek pod kartonikiem z odpowiednią literą.
• ,,ZZZZZZZ” – tworzenie bajeczek, ze słowami zaczynającymi się tą samą głoską Złośliwa zebra z zaczarowanego zamku zobaczyła zabawki Zuzi – zepsuła złoty zegar. Zdenerwowana, zapłakana Zuzia złośliwemu zwierzakowi zaśpiewała, zawarczała – zzzzzzzz.
• „Dokończ słowo” – rodzic mówi sylabę, a dziecko dopowiada tak, by powstało słowo.
• „Pomieszane sylaby” – rodzic podaje słowa, w których są poprzestawiane sylaby, dzieci podają ich prawidłowe brzmienie (np. mek – do =domek; dy-lo = lody; ko-mle = mleko).
• ,,Sztafeta sylabowa” – tworzenie wyrazów rozpoczynających się od tej samej sylaby – mama, makaron, marzenia, makrela itp. lub kończących się tą samą sylabą np. piżama, rama, mama, tama itp.;
• ,,Łańcuch sylabowy” – rozpoczynamy zabawę wypowiadając dwusylabowy wyraz, dziecko powtarza wyraz i dzieli go na sylaby. Druga sylaba staje się początkiem nowego wyrazu powstałego np: wa – ta (wata), ta – ma (tama), ma – ki (maki), ki – je (kije), je – my (jemy), my – dło (mydło) tak aż do wyczerpania pomysłów.
• „Sylabowe zgadywanki” – losowanie obrazków np. balon, samolot, kot, parasol itp. Głośne wypowiedzenie nazwy, dzielenie jej na sylaby, liczenie, z ilu sylab się składa (klaskanie, tupanie, podskakiwanie).
• „Ułóż zdanie” – tworzenie zdań z danym słowem np.; zając np. Smutny zając chodzi po lesie.
• „Takie same wyrazy” – szukanie dwóch takich samych wyrazów wśród wielu innych.
• ,,Ciągi słowne” Jest to ćwiczenie koncentracji i wrażliwości słuchowej. Dziecko słucha słowa, a następnie powtarza je zachowując tę samą liczbę i kolejność np.:tamburyno – bębenek – talerze;gra – muzyka – śpiew –   taniec; orkiestra – instrumenty – dyrygent – utwór – śpiewak.
• „Bardzo długie zdania”. Rodzic wypowiada proste zdanie składające się z dwóch wyrazów. Zadaniem dziecka jest kolejne dodawanie jednego słowa, tak by powstało bardzo długie, a jednocześnie logiczni  brzmiące zdanie. Np.

Bałwanek stoi…
Bałwanek stoi na…
Bałwanek stoi na środku …
Bałwanek stoi na środku podwórka…itd.
Przykłady ćwiczeń manualnych:

1. wycinanie, wydzieranie, klejenie, malowanie, rysowanie                             
2. pisanie po śladzie
3. stemplowanie lub wypełnianie inną metodą środka litery
4. dopełnianie rysunku – kończenie rysunku np. listka, drzewa, jabłka – dorysowanie -wypełnienie powierzchni     rysunku plasteliną, papierem kolorowym lub innym materiałem.

„Rysowanie pod dyktando" Do tej zabawy potrzebne będzie kartka papieru i coś do rysowania ( kredki, pisaki). Zanim rozpoczniecie rysowanie – rodzic przypomina dziecku która jest  jego lewa ręka. Zanim zaczniecie rysować ułóżcie kartkę poziomo.

• Na samym środku kartki narysuj drzewo.
• Pod drzewem narysuj trawę i 4 kwiaty.
• W prawym górnym rogu narysuj słońce.
• W lewym górnym rogu narysuj motyla.
• Nad drzewem narysuj chmurę.
• W lewym dolnym rogu narysuj stawek a w nim żabę.   
• Po prawej stronie drzewa narysuj ślimaka.
• Nad ślimakiem narysuj pszczołę.
• Po lewej stronie drzewa narysuj mrowisko i mrówki.                                                                                                                             Na koniec posłuchajcie Piosenki o literce A

https://www.youtube.com/watch?v=2KOHU0lf_JY

07.12 - Talerz pyszności

Rysowanie szlaczków po śladach, a potem – samodzielnie.

Zabawa rozwijająca orientację w przestrzeni. Dziecko wybiera sobie dowolną zabawkę np. klocek i wykonuje polecenia. Np. Podnieś klocek prawą ręką. Połóż go na lewym kolanie. Przewracaj klocek lewą ręką z jednej strony na drugą. Stań za klockiem, przed klockiem, obok klocka – z lewej strony, z prawej strony. Połóż klocek między stopami.

Dzielenie nazw obrazków na głoski.

Ćwiczenia poranne – zestaw nr XV

• Zabawa orientacyjno-porządkowa Płotek. Dziecko porusza się w rytmie akompaniamentu na tamburynie. Podczas przerwy w muzyce ustawia się w szeregu – tworzą płotek wzdłuż brzegu dywanu.
• Ćwiczenia dużych grup mięśniowych – Pobudka. Dziecko powoli podnosi się z siadu skulnego do pozycji stojącej. Następnie naśladuje czynności, jakie wykonuje podczas porannej toalety, np. mycie zębów, twarzy, ubieranie się.
• Zabawa z elementem czworakowania – Przestraszone jeże. Dziecko – jeż – czworakuje w różnych kierunkach. Na hasło: Dziecko! zwija się w kłębek, bo przestraszyło się dzieci.
• Ćwiczenie tułowia Szukamy kolegi. Dziecko stoi w lekkim rozkroku – rozglądają się, wykonując mocne skręty ciała w obydwie strony – szuka kolegi, z którym przyszło do parku.
• Zabawa bieżna Uciekamy przed deszczem. Dziecko swobodnie biega. Na hasło Deszcz! przyspiesza i chroni się w wyznaczonym miejscu.
• Ćwiczenie z elementem równowagi – Wąska kładka. Dziecko, wraca z parku, przechodzi po wąskiej kładce – jest nią sznurek ułożony na podłodze w kształcie linii łamanej.
• Zabawa uspokajająca Gdy pada deszcz. Dziecko maszeruje po kole z ręką wyciągniętą do góry; rytmicznie powtarzając rymowankę: Kiedy deszcz na dworze pada, to parasol swój rozkładam. Co pewien czas zmieniają ręce i kierunek ruchu.

Ćwiczenia słownikowe Co robi kucharz?

Dziecko poszukuje jak największej liczby czynności wykonywanych przez kucharza, np. gotuje, obiera, kroi, szatkuje, myje, wyciera, próbuje, doprawia, soli, pieprzy, smakuje, dolewa, od­cedza, dosypuje, wymyśla. Dodaje do czasowników oznaczających poszczególne czynności rzeczowniki w odpowiedniej formie, np. obiera warzywa, wyciera naczynia, soli zupę.

Słuchanie wiersza M. Bartkowicza „Słodki kucharz”.

Czy wiecie, o czym czasami marzę? Że, gdy dorosnę, będę kucharzem, by wam, gdy wszyscy już dorośniecie, dawać najlepsze potrawy w świecie. 

Mógłbym serwować wam na śniadanie omlety z jajek niespodzianek. Na obiad barszczyk na rodzynkach. Prawda, że już wam cieknie ślinka?

Na drugie danie, bardzo zdrowy, kotlet z wafelków kakaowych, zamiast ziemniaków – pączki z lukrem, obficie posypane cukrem,

sałatka z dropsów i lizaków, a wszystko – dla poprawy smaku – polane sosem wyborowym, czekoladowo-orzechowym.

Zamiast kolacji po tym wszystkim krótka wizyta u dentysty. Cóż, może lepiej w takim razie, żeby kto inny był kucharzem?

Rozmowa na temat wiersza.

Jakie potrawy przygotowywał kucharz z wiersza? Zwrócenie uwagi na szkodliwość słodyczy – psują się nam zęby, tyjemy. Wymyślanie zdrowych potraw, które byłyby zamiennikami dla słodyczy z wiersza. Np. omlety z jajek niespodzianek – omlet z jajek, z parówkami i ze szczypiorkiem; barszczyk na rodzynkach – barszcz czerwony z ziemniakami; kotlet z wafelków kakaowych – kotlet z kurczaka w panierce z sezamu albo z chrupek kukurydzianych.

Piosenka o gotowaniu

https://www.youtube.com/watch?v=ItwT03pbWhM

Zabawa – Mali kucharze. Dziecko wspólnie z rodzicami układa przepisy na potrawy, które podaliby gościom na świąteczny obiad.

Ćwiczenia gimnastyczne – zestaw nr VII (z wykorzystaniem metody R. Labana).

Potrzebne będą: paski kolorowej bibułki, nagranie muzyki, bębenek, obręcze.

• Zgodnie z muzyką – dzieci maszerują po obwodzie koła na palcach, kiedy muzyka jest głośna; w przysiadzie, kiedy jest cicha. W trakcie marszu podaj dziecku złożone paski bibułki.
• Tańczące bibułki – przy dowolnej muzyce dziecko swobodnie tańczy, poruszając paskami bibułki trzymanymi najpierw w prawej, a następnie w lewej ręce. Podczas przerwy w grze przykuca i układa z bibułki dowolne kształty.
• Po kole – układa na podłodze koła z bibułki, skacze dookoła nich obunóż w jedną i w drugą stronę.
• Powitania bibułką – dotyka bibułką różnych części ciała wymienianych przez rodzica.
• Jak najwyżej – wyrzuca bibułkę jak najwyżej w górę, obserwuje jej opadanie; chwyta ją tuż nad podłogą.
• Sprytne palce – chwyta palcami stopy bibułkę leżącą na podłodze, podaje ją do ręki.
• Rysujemy ósemkę – dziecko przekłada bibułkę pomiędzy rozstawionymi nogami z ręki do ręki na kształt ósemki.
• Lustro – dziecko jest lustrem i odbija ruchy partnera, który stoi przed nim.
• Wiatr i wiaterek – dziecko dmucha na paski bibułki z większym i z mniejszym natężeniem.
• Marsz z muzyką – rytmicznie maszeruje przy muzyce; podczas przerwy w grze przykuca i wyskakuje w górę.

Zabawa dydaktyczna Szukamy rymów.

Przed dzieckiem leżą wymieszane pary obrazków, których nazwy się rymują. Zadaniem dziecka jest ich ułożenie obok siebie tak, aby ich nazwy się rymowały. Np. półka – bułka; tort – port; jajka – fajka; kotlety – gazety; surówka – złotówka; kanapka – żabka.

04.12 - Zabawy z Mikołajem

Zabawa słowna Czy umiemy zadawać pytania? Wypowiadamy zdania oznajmujące, a dziecko zadaje do nich pytania. Na początku zabawy zdania formułowane powinny być proste, potem – bardziej złożone. Przykładowe zdania.  Mama przygotowuje kanapki. Tomek buduje domek z klocków. Zosia rysuje czerwone tulipany i żółte żonkile. Pytania: Kto przygotowuje kanapki? Co przygotowuje mama? Kto buduje domek z klocków? Co buduje Tomek? Z czego Tomek buduje domek? Kto rysuje czerwone tulipany i żółte żonkile? Co rysuje Zosia? Jakie kwiaty rysuje Zosia? Jakiego koloru są tulipany, a jakiego żonkile?

Ćwiczenia poranne  - zestaw 14

Ćwiczenia z piłką. Dziecko biega, trzyma piłkę pod prawą pachą. Na sygnał zatrzymuje się i przekłada piłkę pod lewą pachę. Dziecko stoi – ma złączone stopy – wykonuje skłon tułowia w przód i toczy piłkę dookoła swych stóp raz w prawą a raz w lewą stronę. Dziecko odbija piłkę oburącz o podłogę i naśladuje odbicia piłki, podskakując obunóż. W siadzie prostym, toczy piłkę po nogach w stronę stóp i z powrotem do pozycji wyjściowej. W siadzie skrzyżnym dziecko w wykonuje skręty tułowia w prawą stronę i kładzie piłkę za plecami, wraca do pozycji wyjściowej, a następnie w lewą stronę.

Zabawy z Mikołajem

Piosenka o Świętym Mikołaju

https://www.youtube.com/watch?v=ECgqWrk6MVI%20

Zabawa Kto nas dzisiaj odwiedzi?

Dzieci wyszukują w nazwach obrazków głoski określone podanymi liczbami. Łączą głoski i podają słowo – nazwę osoby, która dzisiaj odwiedzi je w przedszkolu. Np. mysz (1), igła (1), makaron (3), okulary (1), bałwan (3), ręka (4), jajko (1).

Zabawa Co dostanę od Mikołaja?

Dzieci kolejno podają nazwy prezentów, które chciałyby dostać od Mikołaja. Dzielą je na sylaby, a potem na głoski. Np. wózek: wó-zek, w-ó-z-e-k...

Zabawa z elementem dramy – Jak porusza się Mikołaj?

Dzieci pokazują, jak porusza się Mikołaj z workiem pełnym prezentów dla dzieci, a potem, jak porusza się, gdy wraca od dzieci z pustym workiem.

Rytmizowanie tekstu rymowanki.

Czy wy wie-cie, czy nie wie-cie, Mi-ko-ła-je są na świe-cie. Czy wie-rzy-cie lub też nie, Mi-ko-łaj od-wie-dzi mnie!

Układanie wyrazu Mikołaj według wzoru. Rodzic układa wyraz Mikołaj. Dzieci mają litery, z których układają ten wyraz według wzoru.

Wykonanie laurek dla Mikołaja. Dzieci dostają różny materiał i kartki formatu A5 (połowa kartki z bloku). Wykonują laurki według własnych pomysłów.

Film o Mikołaju

https://www.youtube.com/watch?v=ruw83We95TU

Śpiewanie rymowanki na melodię piosenki Panie Janie:

Mikołaju, Mikołaju, witaj nam, witaj nam!

Wszyscy się cieszymy, wszyscy się cieszymy.

Bądź wśród nas, bądź wśród nas.

03.12 - Małe figury, duże figury

Kolorowanie piłek.

Pisanie liter l, L.

Ćwiczenia poranne  - zestaw 14

Ćwiczenia z piłką.

Dziecko biega, trzyma piłkę pod prawą pachą. Na sygnał zatrzymuje się i przekłada piłkę pod lewą pachę. Dziecko stoi – ma złączone stopy – wykonuje skłon tułowia w przód i toczy piłkę dookoła swych stóp raz w prawą a raz w lewą stronę. Dziecko odbija piłkę oburącz o podłogę i naśladuje odbicia piłki, podskakując obunóż. W siadzie prostym, toczy piłkę po nogach w stronę stóp i z powrotem do pozycji wyjściowej. W siadzie skrzyżnym dziecko w wykonuje skręty tułowia w prawą stronę i kładzie piłkę za plecami, wraca do pozycji wyjściowej, a następnie w lewą stronę.

Małe figury, duże figury – ćwiczenia klasyfikacyjne.

Zabawa z elementem dramy – Jestem figurą. Dziecko wcielają się w rolę wybranej figury i opowiada o niej, nie używając nazwy. Np. Mam cztery boki, cztery wierzchołki, boki mam parami równe...

Segregowanie figur pod względem wielkości. Potrzebne będą dwie obręcze i kartonowe figury w różnych kształtach – małe i duże. Dziecko wkłada do jednej obręczy duże figury, a do drugiej – małe figury. Porównywanie liczebności figur w obręczach. Dziecko liczy duże figury, a potem małe figury; wskazuje te, których jest więcej. Określa, o ile jest ich więcej (o ile jest ich mniej). Przekształcanie małych figur w duże, a dużych w małe. Zamienianie kolorów figur według wzoru.

Piosenka o figurach

https://www.youtube.com/watch?v=Lv-1s65cgJM

Zabawy i rozmowy na temat: Do czego są potrzebne palce rąk?

Zabawa odprężająca Chowające się palce.  Dzieci siadają na podłodze i wyciągają ręce do przodu. Poruszają palcami dłoni zgodnie ze słowami: Poruszajcie równocześnie wszystkimi palcami. Niech wasze palce szybko biegną przez powietrze: do góry, na dół, w lewą stronę, w prawą stronę. Schowajcie palce w dłoniach tak, aby całkowicie zniknęły. Rozłóżcie palce bardzo szeroko, aby wyglądały jak gwiazdka, potem je schowajcie i znów rozłóżcie. Pomachajcie dłońmi koledze lub koleżance i powiedzcie swoimi dłońmi: „Cześć. Tu jestem!” Na zakończenie zabawy dzieci kładą swoje dłonie na biodrach lub udach i dają im odpocząć. Niech odpoczną wasze małe palce, niech zrobią się lekkie, niech odpoczną wasze palce ser­deczne, niech odpoczną palce środkowe, a potem wskazujące. Teraz odpoczną wasze zwinne kciuki.

Rozmowa na temat: Do czego potrzebujemy dłoni?

Co by było, gdyby wasze palce u rąk były złączone, sklejone? Czy palce są potrzebne? Kiedy używacie dłoni? (Podczas rysowania, ubierania się, jedzenia, witania się...). Porównywanie przez dzieci swoich dłoni. Zwrócenie uwagi na drobne różnice w kolorze skóry, wielkości dłoni, długości palców, kształ­cie paznokci. Wyjaśnienie, od czego zależą te różnice. Zwrócenie uwagi na konieczność dbania o dłonie. Zakładanie rękawiczek, kiedy jest zimno. Mycie dłoni po wyjściu z toalety, przed jedzeniem.

Oglądanie dłoni przez lupę. Zwrócenie uwagi na linie papilarne (charakterystyczne dla każdego człowieka, niepowtarzalne; można po nich zidentyfikować każdego z nas).

Zabawa palcami.

Witanie się palców – palce jednej dłoni stykają się opuszkami z palcami drugiej dłoni: kciuk z kciukiem, wskazujący ze wskazującym itd. Obrysowywanie swoich dłoni i zaznaczanie na nich wymyślonych linii papilarnych.

Zabawa słowna Rozmowy paluszków.  Przypomnienie nazw kolejnych palców dłoni. Dialogi w parach na temat tego, który palec jest ważniejszy. Dziecko wciela się w rolę wybranego palca dłoni i prowadzi ze sobą rozmowę, udowadniając, że ten właśnie palec jest ważniejszy.

Zabawa ruchowa Podskoki na jednej nodze.

Dzieci w parach stają naprzeciwko siebie, trzymają się za prawe dłonie. Równocześnie unoszą wyprostowane prawe nogi i chwytają lewą ręką za kostkę uniesionej prawej nogi partnera. Stojąc na jednej nodze, wykonują podskoki, obracają się w lewą stronę. Następnie zmieniają ułożenie nóg, powtarzają ćwiczenie i obracają się w prawą stronę.

02.12 - Czy Mikołaj przyjdzie do nas?

Latawiec – składanka origami. Do wykonania latawca potrzebujemy kwadratowej kartki papieru, dowolnej wielkości, oraz różnokolorowego papieru do wykonania wesołego uśmiechu oraz ogona. Jest to jedna z najprostszych form podstawowych. Kartkę kładziemy lewą stroną do góry, wykonujemy zagięcia po przekątnej i formę ponownie rozkładamy. Obie dolne krawędzie zaginamy do linii zagięcia. Latawiec odwracamy i dekorujemy. 

Ćwiczenia poranne - zestaw 14. 

Ćwiczenia z piłką. Dziecko biega, trzyma piłkę pod prawą pachą. Na sygnał zatrzymuje się i przekłada piłkę pod lewą pachę. Dziecko stoi – ma złączone stopy – wykonuje skłon tułowia w przód i toczy piłkę dookoła swych stóp raz w prawą a raz w lewą stronę. Dziecko odbija piłkę oburącz o podłogę i naśladuje odbicia piłki, podskakując obunóż. W siadzie prostym, toczy piłkę po nogach w stronę stóp i z powrotem do pozycji wyjściowej. W siadzie skrzyżnym dziecko w wykonuje skręty tułowia w prawą stronę i kładzie piłkę za plecami, wraca do pozycji wyjściowej, a następnie w lewą stronę.

Zabawy przy piosence Czy Mikołaj przyjdzie do nas? 

Wykonywanie ruchów legato i staccato. Przy akompaniamencie legato dzieci wykonują płynne ruchy, ciągłe i wolne, całym ciałem. Przy akompaniamencie staccato ruchy dzieci są krótkie i szybkie. 

Słuchanie piosenki Czy Mikołaj przyjdzie do nas? 

1. Przyjechał Mikołaj do naszego miasta, szuka grzecznych dzieci, niespodzianki dla nich ma! Lubi pić herbatkę przy kawałku ciasta. Więc go zaprosimy! Może nam coś da?… 

Ref.: I choć głośno dziś krzyczała cała grupa, że niedobra była zupa! Chociaż chłopcy przeszkadzali i pani nie słuchali, przybądź do nas, Mikołaju, poprawimy się! Choć dziewczynki dziś zamknęły się w łazience i miśkowi myły ręce, chłopcy głośno rozmawiali i pani nie słuchali, przybądź do nas, Mikołaju, poprawimy się! 

1. Cztery renifery ciągną białe sanie, a na saniach worek taki wielki, że ho, ho!Mikołaja zaraz prośmy na śniadanie, wszyscy razem głośno zawołajmy go! 

Ref.: I choć głośno…

III. Czekaliśmy wszyscy na te odwiedzinki. Czekaliśmy długo na prezentów miły czas. Przyjedź, Mikołaju, do naszej rodzinki! Zanim znów odjedziesz w ciemny, mroźny las. Ref.: I choć głośno…

Rozmowa na temat piosenki. Jak jest zbudowana piosenka? Kogo dzieci chcą zaprosić do przedszkola? Jak zachowywały się dzieci? Co obiecują Mikołajowi?

Zestaw ćwiczeń gimnastycznych nr 6 

Potrzebna jest szarfa dla każdego dziecka, ale może to być chustka, wstążka.

• Zabawa orientacyjno-porządkowa Głodne myszki. Dzieci układają z szarf na podłodze norki dla myszek, przykucają w nich. Na hasło: Głodne myszki!, opuszczają swoje norki i spacerują. Na hasło: Kot idzie!, jak najszybciej wracają do swoich norek. 
• Zabawa ruchowa z elementem czworakowania – Myszki we młynie. Dzieci formują szarfy w pasek i kładą w jednej linii na podłodze. Poruszają się na czworakach wokół swoich szarf w jedną i w drugą stronę. W czasie odpoczynku wykonują siad skrzyżny przed szarfą, dłonie kładą na kolanach. Zabawę powtarzamy dwa razy.
• Ćwiczenie dużych grup mięśniowych – Pompujemy dętkę. Dzieci w siadzie klęcznym, prawą rękę opierają o podłogę, a lewą ręką naśladują ruch wciskania i wyciskania tłoka. Ćwiczenie powtarzamy, pamiętając o zmianie.
• Ćwiczenie nóg. Dotykamy szarfy. Dzieci w rękach przed sobą trzymają szarfy. Podnoszą, na przemian, raz jedną nogę, raz drugą, prostując je w kolanach tak, aby dotknąć szarfy. Ćwiczenie powtarzamy kilka razy.
• Ćwiczenie mięśni brzucha – Przeciągamy się. Dzieci, w siadzie prostym, opierają swoje stopy o szarfy, drugi koniec szarf trzymają w dłoniach. Przechodzą do leżenia tyłem i delikatnie się przeciągają. Wracają do siadu prostego. Ćwiczenie powtarzamy trzy razy.
• Zabawa bieżna. Dzieci biegają w różnych kierunkach, trzymając szarfy, na sygnał na przykład klaśnięcie, puknięcie,  układają z szarf kółka.
• Ćwiczenie stóp. Dzieci stoją w rozsypce, przed nimi leżą szarfy. Używając raz jednej, raz drugiej   stopy, starają się złożyć szarfy tak, aby zajmowały jak najmniej miejsca.

Zakończenie ćwiczeń, dzieci mogą  zaśpiewać znaną piosenkę.

Wyklejanie powiększonych liter l, L kuleczkami bibuły albo papieru.

10.12 - Liczymy do siedmiu

 Zabawa„Kartkowanie książki” Dziecko siedzi z zamkniętymi oczami. Rodzic trzyma w rękach książkę i powoli przewraca kolejne kartki, po każdej robiąc krótką przerwę. Zadaniem dzieci jest zapamiętanie ilości przewróconych kartek. Ćwiczenie musi odbywać się w ciszy. Po maksymalnie dwudziestu kartkach, dziecko otwierają oczy, podają swoje wyniki.

Zabawa „Różne dźwięki” Rodzic pokazuje dziecku różne przedmioty (np. słoik, kubek, garnek, książkę, butelkę), po czym uderza w nie pałeczką. Dziecko słucha dźwięków, a następnie zamyka oczy. Rodzic ponownie uderza pałeczką w wybrane rekwizyty, a dziecko odgaduje ich nazwę.

Ćwiczenia poranne – zestaw nr XV

• Zabawa orientacyjno-porządkowa Płotek. Dziecko porusza się w rytmie akompaniamentu na tamburynie. Podczas przerwy w muzyce ustawia się w szeregu – tworzą płotek wzdłuż brzegu dywanu.
• Ćwiczenia dużych grup mięśniowych – Pobudka. Dziecko powoli podnosi się z siadu skulnego do pozycji stojącej. Następnie naśladuje czynności, jakie wykonuje podczas porannej toalety, np. mycie zębów, twarzy, ubieranie się.
• Zabawa z elementem czworakowania – Przestraszone jeże. Dziecko – jeż – czworakuje w różnych kierunkach. Na hasło: Dziecko! zwija się w kłębek, bo przestraszyło się dzieci.
• Ćwiczenie tułowia Szukamy kolegi. Dziecko stoi w lekkim rozkroku – rozglądają się, wykonując mocne skręty ciała w obydwie strony – szuka kolegi, z którym przyszło do parku.
• Zabawa bieżna Uciekamy przed deszczem. Dziecko swobodnie biega. Na hasło Deszcz! przyspiesza i chroni się w wyznaczonym miejscu.
• Ćwiczenie z elementem równowagi – Wąska kładka. Dziecko, wraca z parku, przechodzi po wąskiej kładce – jest nią sznurek ułożony na podłodze w kształcie linii łamanej.
• Zabawa uspokajająca Gdy pada deszcz. Dziecko maszeruje po kole z ręką wyciągniętą do góry; rytmicznie powtarzając rymowankę: Kiedy deszcz na dworze pada, to parasol swój rozkładam. Co pewien czas zmieniają ręce i kierunek ruchu.

Ćwiczenia w liczeniu – Liczymy zabawki.                                                                                                                  

Zabawa z wykorzystaniem rymowanki. Przed dzieckiem leży określona liczba zabawek, mówimy rymowankę, a dziecko podaje liczbę wymienionych zabawek. Mamy tu zabawek wiele, więc je policzymy. Najpierw ich liczbę na oko ocenimy. Dziecko przygląda się przygotowanym zabawkom. Ocenia ich liczbę bez liczenia (których jest najwięcej, których jest najmniej). Potem mówimy nazwy zabawek, a dziecko głośno liczy. Mam: lalek… (trzy), misiów – … (pięć). A ile skakanek? (sześć) Wózki – … (dwa), kubki … (trzy), talerzyki? Policz mi: jeden, dwa, trzy, cztery, pięć, sześć oraz… siedem. (rodzic dotyka kolejnych talerzyków).

Ćwiczenia w posługiwaniu się liczebnikami porządkowymi w zakresie siedmiu, układamy w szeregu 7 misiów lub innych zabawek. Mamy przygotowane kartoniki z krążkami (od jeden do siedem). Dziecko liczy głośno misie, których kolejno dotyka rodzic. Potem pytamy dziecko, jak wygląda, np. piąty (szósty, trzeci, drugi, czwarty, siódmy, pierwszy miś), dziecko bierze kartonik z pięcioma krążkami, kładzie przed misiem i omawia jego wygląd. Tak samo robimy przy pozostałych misiach.

Zabawa ruchowa z elementem liczenia – „Tyle samo”. Dziecko porusza się  odpowiednio do dźwięków muzyki  (bieg, podskoki). Na przerwę w grze zatrzymuje się i patrzy na kartonik z krążkami trzymany przez rodzica. Liczy krążki na kartoniku i podaje liczbę. Następnie podskakuje tyle samo razy albo robi przysiady. Dźwięki muzyki zapraszają do ponownego ruchu.

Policz kropki – Przed Tobą zadanie, które wprowadzi Cię w świat dodawania. Musisz dodać wszystkie kropki, które znajdują się na płytce domina, a następnie wybrać jedną z trzech podanych odpowiedzi.

https://szaloneliczby.pl/policz-kropki/

Teraz spróbujcie zrobić kartkę świąteczną z choinką. Sposób wykonania znajdziecie na filmie.

https://www.youtube.com/watch?v=FThn0ARHh1Y

Dzielenie nazw obrazków na głoski. Rysowanie obok każdego  tylu prostokątów, z ilu głosek składa się jego nazwa.

09.12 - Wesołe zabawy na ponury dzień

Zabawa Ćwicz razem ze mną.

Dzieci, w staniu, poruszają kończynami według poleceń, np. Stań na prawej nodze; lewą ręką dotknij prawego ucha; prawą ręką zakryj prawe oko; tupnij trzy razy lewą nogą.

Ćwiczenia logorytmiczne.

Prawa rączka, lewa rączka, rączki dwie. Kiedy zbliżę je do siebie, klaszczą, ile chcę.

Prawa noga, lewa noga, nogi dwie. Kiedy zbliżę je do siebie, tupią, ile chcę.

Dzieci, w staniu, powtarzają tekst i poruszają odpowiednio kończynami.

 Ćwiczenia poranne – zestaw nr 15

• Zabawa orientacyjno-porządkowa Płotek. Dziecko porusza się w rytmie akompaniamentu na tamburynie. Podczas przerwy w muzyce ustawia się w szeregu – tworzą płotek wzdłuż brzegu dywanu.
• Ćwiczenia dużych grup mięśniowych – Pobudka. Dziecko powoli podnosi się z siadu skulnego do pozycji stojącej. Następnie naśladuje czynności, jakie wykonuje podczas porannej toalety, np. mycie zębów, twarzy, ubieranie się.
• Zabawa z elementem czworakowania – Przestraszone jeże. Dziecko – jeż – czworak uje w różnych kierunkach. Na hasło: Dziecko! zwija się w kłębek, bo przestraszyło się dzieci.
• Ćwiczenie tułowia Szukamy kolegi. Dziecko stoi w lekkim rozkroku – rozglądają się, wykonując mocne skręty ciała w obydwie strony – szuka kolegi, z którym przyszło do parku.
• Zabawa bieżna Uciekamy przed deszczem. Dziecko swobodnie biega. Na hasło Deszcz! przyspiesza i chroni się w wyznaczonym miejscu.
• Ćwiczenie z elementem równowagi – Wąska kładka. Dziecko, wraca z parku, przechodzi po wąskiej kładce – jest nią sznurek ułożony na podłodze w kształcie linii łamanej.
• Zabawa uspokajająca Gdy pada deszcz. Dziecko maszeruje po kole z ręką wyciągniętą do góry; rytmicznie powtarzając rymowankę: Kiedy deszcz na dworze pada, to parasol swój rozkładam. Co pewien czas zmieniają ręce i kierunek ruchu.

 Słuchanie piosenki „Ruch to zdrowie”.

 https://www.youtube.com/watch?v=I2WWpt_n9Is

Rozmowa na temat piosenki.

Ćwiczenia gimnastyczne – zestaw nr VII (z wykorzystaniem metody R. Labana).

• Potrzebne będą: paski kolorowej bibułki, nagranie muzyki, bębenek, obręcze.
• Zgodnie z muzyką – dzieci maszerują po obwodzie koła na palcach, kiedy muzyka jest głośna; w przysiadzie, kiedy jest cicha. W trakcie marszu nauczyciel rozdaje dzieciom złożone paski bibułki.
• Tańczące bibułki – przy dowolnej muzyce dzieci swobodnie tańczą, poruszając paskami bibułki trzymanymi najpierw w prawej, a następnie w lewej ręce. Podczas przerwy w grze przykucają i układają z bibułki dowolne kształty.
• Po kole – układają na podłodze koła z bibułki, skaczą dookoła nich obunóż w jedną i w drugą stronę.
• Powitania bibułką – dotykają bibułką różnych części ciała wymienianych przez nauczyciela.
• Jak najwyżej – wyrzucają bibułkę jak najwyżej w górę, obserwują jej opadanie; chwytają ją tuż nad podłogą.
• Sprytne palce – chwytają palcami stopy bibułkę leżącą na podłodze, podają ją do ręki.
• Rysujemy ósemkę – dzieci przekładają bibułkę pomiędzy rozstawionymi nogami z ręki do ręki na kształt ósemki.
• Lustro – jedno z dzieci jest lustrem i odbija ruchy partnera, który stoi przed nim.
• Wiatr i wiaterek – dzieci dmuchają na paski bibułki z większym i z mniejszym natężeniem.
• Marsz z muzyką – rytmicznie maszerują dookoła sali przy muzyce; podczas przerwy w grze przykucają i wyskakują w górę.

Dzielenie nazw obrazków na głoski.

Zabawa ruchowo-naśladowcza Moje emocje.

Rodzic opowiada o różnych sytuacjach, a dziecko pokazuje, jakie emocje to w nim wzbudza. Np. Upadłam i boli mnie kolano. Jestem w pokoju sam, a tu jest tak ciemno. Mama kupiła mi nową sukienkę.

08.12 - Dzień pełen kolorowych niespodzianek

Zabawa uwrażliwiająca zmysł dotyku – "Zgadnij, co trzymasz". Gromadzimy różne przedmioty, dbając o to, aby każdy z nich był innego koloru. Dzieci oglądają przedmioty, starają się zapamiętać ich kolory. Następnie  dziecko staje tyłem  i dostaje do rąk, trzymanych za plecami, jeden z oglądanych przedmiotów. Jego zadaniem jest odgadnąć, jaki to przedmiot i podać (przypomnieć), w jakim jest kolorze.

Ćwiczenia poranne – zestaw nr XV

• Zabawa orientacyjno - porządkowa Płotek. Dziecko porusza się w rytmie akompaniamentu na tamburynie. Podczas przerwy w muzyce ustawia się w szeregu – tworzą płotek wzdłuż brzegu dywanu.
• Ćwiczenia dużych grup mięśniowych – Pobudka. Dziecko powoli podnosi się z siadu skulnego do pozycji stojącej. Następnie naśladuje czynności, jakie wykonuje podczas porannej toalety, np. mycie zębów, twarzy, ubieranie się.
• Zabawa z elementem czworakowania – Przestraszone jeże. Dziecko – jeż – czworakuje w różnych kierunkach. Na hasło: Dziecko! zwija się w kłębek, bo przestraszyło się dzieci.
• Ćwiczenie tułowia Szukamy kolegi. Dziecko stoi w lekkim rozkroku – rozglądają się, wykonując mocne skręty ciała w obydwie strony – szuka kolegi, z którym przyszło do parku.
• Zabawa bieżna Uciekamy przed deszczem. Dziecko swobodnie biega. Na hasło Deszcz! przyspiesza i chroni się w wyznaczonym miejscu.
• Ćwiczenie z elementem równowagi – Wąska kładka. Dziecko, wraca z parku, przechodzi po wąskiej kładce – jest nią sznurek ułożony na podłodze w kształcie linii łamanej.
• Zabawa uspokajająca Gdy pada deszcz. Dziecko maszeruje po kole z ręką wyciągniętą do góry; rytmicznie powtarzając rymowankę: Kiedy deszcz na dworze pada, to parasol swój rozkładam. Co pewien czas zmieniają ręce i kierunek ruchu.

Badanie rozpuszczalności wybranych substancji w wodzie. Potrzebne będą  kubeczki, rurki do napojów, mydło starte na wiórki, płyn do mycia naczyń, cukier i naczynie z wodą. Pytamy dzieci: − Czy domyślacie się, o czym będziemy rozmawiać?

Słuchanie opowiadania H. Zdzitowieckiej "Bajka o mydlanej bańce".

Któregoś dnia Marynka zabawiała się robieniem baniek mydlanych. Nie bardzo się jej udawało. Może mydło było źle rozrobione, może zbyt mocno dmuchała. Z rozszczepionej słomki spadały mętne, szare krople albo wylatywały malutkie, od razu pękające, banieczki. Marynka zniechęciła się. Spróbuję jeszcze tylko raz – postanowiła. Znowu szara kropelka upadła na ziemię. Tuż za nią ukazała się w rozwidleniu słomki druga, nieduża, ale coś w niej zamigotało złociście. Marynka dmuchała lekko. Bańka wydęła się. Coraz więcej złotych błysków przelatywało po niej i zmieniało się w barwy różowe i czerwone. „Jaka śliczna” – pomyślała Marynka. Nie odejmowała słomki od ust, bojąc się nieostrożnym ruchem popsuć kolorową bańkę. Wtem jakby ktoś jej szepnął do ucha: − Dmuchnij jeszcze… „Czyj to głos? Przecież nikogo tu nie ma… Może mi się zdawało? A może to bańka mydlana tak prosi?” – przemknęło jej przez głowę. Dmuchnęła lekko, ostrożnie. W bańce zamigotały błyski zielone i modre. Przeleciały i zniknęły.                                                                                                                                                                                             − Dmuchnij jeszcze… Chcę być piękna, najpiękniejsza ze wszystkich baniek mydlanych! Piękniejsza od tęczy na niebie – szepnął ten sam głosik. Tak przynajmniej wydawało się Marynce. Więc znowu dmuchnęła. Bańka zrobiła się wielka. Takiej Marynka jeszcze nigdy nie widziała. Mieniła się barwami tęczy: czerwono i fioletowo, pomarańczowo i żółto, zielono i niebiesko. Dziewczynka bała się drgnąć, odetchnąć, gdy znowu wydało się jej, że słyszy: − Jeszcze… Jeszcze trochę… Chcę być jeszcze piękniejsza! Więc dmuchnęła raz jeszcze i wtedy… zniknęły tęczowe błyski. Bańka mydlana pękła i roztrysnęła się na małe, bezbarwne kropelki.

Rozmowa na temat opowiadania. − Co robiła Marynka? − Czy od razu wychodziły jej ładne bańki mydlane? − Jak otrzymała roztwór do robienia baniek? − Czy udało się jej otrzymać ładną bańkę? − Co znajduje się wewnątrz każdej banki mydlanej? − Jakie kolory tęczy pojawiły się na bańce?

Przygotowanie roztworu do puszczania baniek mydlanych. • Rozpuszczenie wiórków mydlanych w wodzie, dodanie kilku łyżek płynu do mycia naczyń. • Dosypanie do roztworu odrobiny cukru. • Wykonanie roztworu do puszczania baniek przez dzieci, dziecko dostaje kubek, rurkę do napojów. Do kubka wsypujemy kilka wiórków mydła i kilka kropel płynu do mycia naczyń i nalewamy tyle ciepłej wody, aby sięgała do połowy kubka. Dzieci za pomocą rurek mieszają roztwór aż do całkowitego rozpuszczenia się mydła.  Gdy mydło się rozpuści, dodają szczyptę cukru i płyn do puszczania baniek mydlanych jest gotowy.

Zabawa ruchowa "Odpowiadamy ruchami głowy". Dzieci w siadzie skrzyżnym; odpowiadają ruchami głowy na  pytania – wykonują skłony głowy w przód i w tył, jeżeli odpowiedź brzmi tak, a skręty głowy w prawo i w lewo, gdy odpowiedź brzmi nie. Np. − Czy dzisiaj jest niedziela? − Czy teraz jest noc? − Czy roztwór do puszczania baniek mydlanych powstaje po rozpuszczeniu w wodzie soli? − Czy po wiośnie jest zima? − Czy wróbel mówi kra? − Czy są czarne bociany?

Badanie rozpuszczalności różnych substancji w wodzie. pytamy : − Co się stało z mydłem, gdy zalano je wodą? wyjaśniamy, że mydło rozpuściło się w wodzie, tworząc roztwór. Pokazuje cukier, sól, kaszę, mąkę i pyta, czy one też rozpuszczą się w wodzie. Dziecko określa, co się rozpuści, a co – nie. Potem wsypujemy te substancje do kolejnych słoików, zalewamy je wodą, mieszamy, a dzieci sprawdzają poprawność swoich założeń. Potem wyciągają wnioski, że w wodzie rozpuszczają się sól, cukier, a nie rozpuszczają się kasza i mąka (mąkę po zamieszaniu należy odstawić na jakiś czas).

Zabawy ze zdaniami, wyrazami, sylabami i literami

Przykłady zabaw i ćwiczeń słuchowych, wzrokowych:

• „Co to za słowo?” – rodzic wypowiada słowa z podziałem na głoski, dziecko dokonuje syntezy i podaje słowo.
• „Układamy słowa na daną głoskę” – rodzic wymienia słowo, prosi aby dziecko ułożyło słowo rozpoczynające się jego drugą głoską (np. nora – dziecko układa słowo na o).
• „Literowa kostka” – na kostce umieszczone są litery, rzucamy kostką, odczytujemy literę i mówimy słowo zaczynające się tą literą, dzielimy je na głoski, liczymy i układamy właściwą liczbę klocków.
• ,,Litera i głoska?”– nazywanie obrazków, wyróżnianie pierwszej głoski, ostatniej, głoskowanie nazwy, wyszukiwanie pasującego wyrazu.
• „Co jest potrzebne do zabawy?”– spośród obrazków dzieci wybierają te , które potrzebne są do zabawy, określają głoskę w nagłosie (na początku) i układają obrazek pod kartonikiem z odpowiednią literą.
• ,,ZZZZZZZ” – tworzenie bajeczek, ze słowami zaczynającymi się tą samą głoską Złośliwa zebra z zaczarowanego zamku zobaczyła zabawki Zuzi – zepsuła złoty zegar. Zdenerwowana, zapłakana Zuzia złośliwemu zwierzakowi zaśpiewała, zawarczała – zzzzzzzz.
• „Dokończ słowo” – rodzic mówi sylabę, a dziecko dopowiada tak, by powstało słowo.
• „Pomieszane sylaby” – rodzic podaje słowa, w których są poprzestawiane sylaby, dzieci podają ich prawidłowe brzmienie (np. mek – do =domek; dy-lo = lody; ko-mle = mleko).
• ,,Sztafeta sylabowa” – tworzenie wyrazów rozpoczynających się od tej samej sylaby – mama, makaron, marzenia, makrela itp. lub kończących się tą samą sylabą np. piżama, rama, mama, tama itp.;
• ,,Łańcuch sylabowy” – rozpoczynamy zabawę wypowiadając dwusylabowy wyraz, dziecko powtarza wyraz i dzieli go na sylaby. Druga sylaba staje się początkiem nowego wyrazu powstałego np: wa – ta (wata), ta – ma (tama), ma – ki (maki), ki – je (kije), je – my (jemy), my – dło (mydło) tak aż do wyczerpania pomysłów.
• „Sylabowe zgadywanki” – losowanie obrazków np. balon, samolot, kot, parasol itp. Głośne wypowiedzenie nazwy, dzielenie jej na sylaby, liczenie, z ilu sylab się składa (klaskanie, tupanie, podskakiwanie).
• „Ułóż zdanie” – tworzenie zdań z danym słowem np.; zając np. Smutny zając chodzi po lesie.
• „Takie same wyrazy” – szukanie dwóch takich samych wyrazów wśród wielu innych.
• ,,Ciągi słowne” Jest to ćwiczenie koncentracji i wrażliwości słuchowej. Dziecko słucha słowa, a następnie powtarza je zachowując tę samą liczbę i kolejność np.:tamburyno – bębenek – talerze;gra – muzyka – śpiew –   taniec; orkiestra – instrumenty – dyrygent – utwór – śpiewak.
• „Bardzo długie zdania”. Rodzic wypowiada proste zdanie składające się z dwóch wyrazów. Zadaniem dziecka jest kolejne dodawanie jednego słowa, tak by powstało bardzo długie, a jednocześnie logiczni  brzmiące zdanie. Np.

Bałwanek stoi…
Bałwanek stoi na…
Bałwanek stoi na środku …
Bałwanek stoi na środku podwórka…itd.
Przykłady ćwiczeń manualnych:

1. wycinanie, wydzieranie, klejenie, malowanie, rysowanie                             
2. pisanie po śladzie
3. stemplowanie lub wypełnianie inną metodą środka litery
4. dopełnianie rysunku – kończenie rysunku np. listka, drzewa, jabłka – dorysowanie -wypełnienie powierzchni     rysunku plasteliną, papierem kolorowym lub innym materiałem.

„Rysowanie pod dyktando" Do tej zabawy potrzebne będzie kartka papieru i coś do rysowania ( kredki, pisaki). Zanim rozpoczniecie rysowanie – rodzic przypomina dziecku która jest  jego lewa ręka. Zanim zaczniecie rysować ułóżcie kartkę poziomo.

• Na samym środku kartki narysuj drzewo.
• Pod drzewem narysuj trawę i 4 kwiaty.
• W prawym górnym rogu narysuj słońce.
• W lewym górnym rogu narysuj motyla.
• Nad drzewem narysuj chmurę.
• W lewym dolnym rogu narysuj stawek a w nim żabę.   
• Po prawej stronie drzewa narysuj ślimaka.
• Nad ślimakiem narysuj pszczołę.
• Po lewej stronie drzewa narysuj mrowisko i mrówki.                                                                                                                             Na koniec posłuchajcie Piosenki o literce A

https://www.youtube.com/watch?v=2KOHU0lf_JY

07.12 - Talerz pyszności

Rysowanie szlaczków po śladach, a potem – samodzielnie.

Zabawa rozwijająca orientację w przestrzeni. Dziecko wybiera sobie dowolną zabawkę np. klocek i wykonuje polecenia. Np. Podnieś klocek prawą ręką. Połóż go na lewym kolanie. Przewracaj klocek lewą ręką z jednej strony na drugą. Stań za klockiem, przed klockiem, obok klocka – z lewej strony, z prawej strony. Połóż klocek między stopami.

Dzielenie nazw obrazków na głoski.

Ćwiczenia poranne – zestaw nr XV

• Zabawa orientacyjno-porządkowa Płotek. Dziecko porusza się w rytmie akompaniamentu na tamburynie. Podczas przerwy w muzyce ustawia się w szeregu – tworzą płotek wzdłuż brzegu dywanu.
• Ćwiczenia dużych grup mięśniowych – Pobudka. Dziecko powoli podnosi się z siadu skulnego do pozycji stojącej. Następnie naśladuje czynności, jakie wykonuje podczas porannej toalety, np. mycie zębów, twarzy, ubieranie się.
• Zabawa z elementem czworakowania – Przestraszone jeże. Dziecko – jeż – czworakuje w różnych kierunkach. Na hasło: Dziecko! zwija się w kłębek, bo przestraszyło się dzieci.
• Ćwiczenie tułowia Szukamy kolegi. Dziecko stoi w lekkim rozkroku – rozglądają się, wykonując mocne skręty ciała w obydwie strony – szuka kolegi, z którym przyszło do parku.
• Zabawa bieżna Uciekamy przed deszczem. Dziecko swobodnie biega. Na hasło Deszcz! przyspiesza i chroni się w wyznaczonym miejscu.
• Ćwiczenie z elementem równowagi – Wąska kładka. Dziecko, wraca z parku, przechodzi po wąskiej kładce – jest nią sznurek ułożony na podłodze w kształcie linii łamanej.
• Zabawa uspokajająca Gdy pada deszcz. Dziecko maszeruje po kole z ręką wyciągniętą do góry; rytmicznie powtarzając rymowankę: Kiedy deszcz na dworze pada, to parasol swój rozkładam. Co pewien czas zmieniają ręce i kierunek ruchu.

Ćwiczenia słownikowe Co robi kucharz?

Dziecko poszukuje jak największej liczby czynności wykonywanych przez kucharza, np. gotuje, obiera, kroi, szatkuje, myje, wyciera, próbuje, doprawia, soli, pieprzy, smakuje, dolewa, od­cedza, dosypuje, wymyśla. Dodaje do czasowników oznaczających poszczególne czynności rzeczowniki w odpowiedniej formie, np. obiera warzywa, wyciera naczynia, soli zupę.

Słuchanie wiersza M. Bartkowicza „Słodki kucharz”.

Czy wiecie, o czym czasami marzę? Że, gdy dorosnę, będę kucharzem, by wam, gdy wszyscy już dorośniecie, dawać najlepsze potrawy w świecie. 

Mógłbym serwować wam na śniadanie omlety z jajek niespodzianek. Na obiad barszczyk na rodzynkach. Prawda, że już wam cieknie ślinka?

Na drugie danie, bardzo zdrowy, kotlet z wafelków kakaowych, zamiast ziemniaków – pączki z lukrem, obficie posypane cukrem,

sałatka z dropsów i lizaków, a wszystko – dla poprawy smaku – polane sosem wyborowym, czekoladowo-orzechowym.

Zamiast kolacji po tym wszystkim krótka wizyta u dentysty. Cóż, może lepiej w takim razie, żeby kto inny był kucharzem?

Rozmowa na temat wiersza.

Jakie potrawy przygotowywał kucharz z wiersza? Zwrócenie uwagi na szkodliwość słodyczy – psują się nam zęby, tyjemy. Wymyślanie zdrowych potraw, które byłyby zamiennikami dla słodyczy z wiersza. Np. omlety z jajek niespodzianek – omlet z jajek, z parówkami i ze szczypiorkiem; barszczyk na rodzynkach – barszcz czerwony z ziemniakami; kotlet z wafelków kakaowych – kotlet z kurczaka w panierce z sezamu albo z chrupek kukurydzianych.

Piosenka o gotowaniu

https://www.youtube.com/watch?v=ItwT03pbWhM

Zabawa – Mali kucharze. Dziecko wspólnie z rodzicami układa przepisy na potrawy, które podaliby gościom na świąteczny obiad.

Ćwiczenia gimnastyczne – zestaw nr VII (z wykorzystaniem metody R. Labana).

Potrzebne będą: paski kolorowej bibułki, nagranie muzyki, bębenek, obręcze.

• Zgodnie z muzyką – dzieci maszerują po obwodzie koła na palcach, kiedy muzyka jest głośna; w przysiadzie, kiedy jest cicha. W trakcie marszu podaj dziecku złożone paski bibułki.
• Tańczące bibułki – przy dowolnej muzyce dziecko swobodnie tańczy, poruszając paskami bibułki trzymanymi najpierw w prawej, a następnie w lewej ręce. Podczas przerwy w grze przykuca i układa z bibułki dowolne kształty.
• Po kole – układa na podłodze koła z bibułki, skacze dookoła nich obunóż w jedną i w drugą stronę.
• Powitania bibułką – dotyka bibułką różnych części ciała wymienianych przez rodzica.
• Jak najwyżej – wyrzuca bibułkę jak najwyżej w górę, obserwuje jej opadanie; chwyta ją tuż nad podłogą.
• Sprytne palce – chwyta palcami stopy bibułkę leżącą na podłodze, podaje ją do ręki.
• Rysujemy ósemkę – dziecko przekłada bibułkę pomiędzy rozstawionymi nogami z ręki do ręki na kształt ósemki.
• Lustro – dziecko jest lustrem i odbija ruchy partnera, który stoi przed nim.
• Wiatr i wiaterek – dziecko dmucha na paski bibułki z większym i z mniejszym natężeniem.
• Marsz z muzyką – rytmicznie maszeruje przy muzyce; podczas przerwy w grze przykuca i wyskakuje w górę.

Zabawa dydaktyczna Szukamy rymów.

Przed dzieckiem leżą wymieszane pary obrazków, których nazwy się rymują. Zadaniem dziecka jest ich ułożenie obok siebie tak, aby ich nazwy się rymowały. Np. półka – bułka; tort – port; jajka – fajka; kotlety – gazety; surówka – złotówka; kanapka – żabka.

04.12 - Zabawy z Mikołajem

Zabawa słowna Czy umiemy zadawać pytania? Wypowiadamy zdania oznajmujące, a dziecko zadaje do nich pytania. Na początku zabawy zdania formułowane powinny być proste, potem – bardziej złożone. Przykładowe zdania.  Mama przygotowuje kanapki. Tomek buduje domek z klocków. Zosia rysuje czerwone tulipany i żółte żonkile. Pytania: Kto przygotowuje kanapki? Co przygotowuje mama? Kto buduje domek z klocków? Co buduje Tomek? Z czego Tomek buduje domek? Kto rysuje czerwone tulipany i żółte żonkile? Co rysuje Zosia? Jakie kwiaty rysuje Zosia? Jakiego koloru są tulipany, a jakiego żonkile?

Ćwiczenia poranne  - zestaw 14

Ćwiczenia z piłką. Dziecko biega, trzyma piłkę pod prawą pachą. Na sygnał zatrzymuje się i przekłada piłkę pod lewą pachę. Dziecko stoi – ma złączone stopy – wykonuje skłon tułowia w przód i toczy piłkę dookoła swych stóp raz w prawą a raz w lewą stronę. Dziecko odbija piłkę oburącz o podłogę i naśladuje odbicia piłki, podskakując obunóż. W siadzie prostym, toczy piłkę po nogach w stronę stóp i z powrotem do pozycji wyjściowej. W siadzie skrzyżnym dziecko w wykonuje skręty tułowia w prawą stronę i kładzie piłkę za plecami, wraca do pozycji wyjściowej, a następnie w lewą stronę.

Zabawy z Mikołajem

Piosenka o Świętym Mikołaju

https://www.youtube.com/watch?v=ECgqWrk6MVI%20

Zabawa Kto nas dzisiaj odwiedzi?

Dzieci wyszukują w nazwach obrazków głoski określone podanymi liczbami. Łączą głoski i podają słowo – nazwę osoby, która dzisiaj odwiedzi je w przedszkolu. Np. mysz (1), igła (1), makaron (3), okulary (1), bałwan (3), ręka (4), jajko (1).

Zabawa Co dostanę od Mikołaja?

Dzieci kolejno podają nazwy prezentów, które chciałyby dostać od Mikołaja. Dzielą je na sylaby, a potem na głoski. Np. wózek: wó-zek, w-ó-z-e-k...

Zabawa z elementem dramy – Jak porusza się Mikołaj?

Dzieci pokazują, jak porusza się Mikołaj z workiem pełnym prezentów dla dzieci, a potem, jak porusza się, gdy wraca od dzieci z pustym workiem.

Rytmizowanie tekstu rymowanki.

Czy wy wie-cie, czy nie wie-cie, Mi-ko-ła-je są na świe-cie. Czy wie-rzy-cie lub też nie, Mi-ko-łaj od-wie-dzi mnie!

Układanie wyrazu Mikołaj według wzoru. Rodzic układa wyraz Mikołaj. Dzieci mają litery, z których układają ten wyraz według wzoru.

Wykonanie laurek dla Mikołaja. Dzieci dostają różny materiał i kartki formatu A5 (połowa kartki z bloku). Wykonują laurki według własnych pomysłów.

Film o Mikołaju

https://www.youtube.com/watch?v=ruw83We95TU

Śpiewanie rymowanki na melodię piosenki Panie Janie:

Mikołaju, Mikołaju, witaj nam, witaj nam!

Wszyscy się cieszymy, wszyscy się cieszymy.

Bądź wśród nas, bądź wśród nas.

03.12 - Małe figury, duże figury

Kolorowanie piłek.

Pisanie liter l, L.

Ćwiczenia poranne  - zestaw 14

Ćwiczenia z piłką.

Dziecko biega, trzyma piłkę pod prawą pachą. Na sygnał zatrzymuje się i przekłada piłkę pod lewą pachę. Dziecko stoi – ma złączone stopy – wykonuje skłon tułowia w przód i toczy piłkę dookoła swych stóp raz w prawą a raz w lewą stronę. Dziecko odbija piłkę oburącz o podłogę i naśladuje odbicia piłki, podskakując obunóż. W siadzie prostym, toczy piłkę po nogach w stronę stóp i z powrotem do pozycji wyjściowej. W siadzie skrzyżnym dziecko w wykonuje skręty tułowia w prawą stronę i kładzie piłkę za plecami, wraca do pozycji wyjściowej, a następnie w lewą stronę.

Małe figury, duże figury – ćwiczenia klasyfikacyjne.

Zabawa z elementem dramy – Jestem figurą. Dziecko wcielają się w rolę wybranej figury i opowiada o niej, nie używając nazwy. Np. Mam cztery boki, cztery wierzchołki, boki mam parami równe...

Segregowanie figur pod względem wielkości. Potrzebne będą dwie obręcze i kartonowe figury w różnych kształtach – małe i duże. Dziecko wkłada do jednej obręczy duże figury, a do drugiej – małe figury. Porównywanie liczebności figur w obręczach. Dziecko liczy duże figury, a potem małe figury; wskazuje te, których jest więcej. Określa, o ile jest ich więcej (o ile jest ich mniej). Przekształcanie małych figur w duże, a dużych w małe. Zamienianie kolorów figur według wzoru.

Piosenka o figurach

https://www.youtube.com/watch?v=Lv-1s65cgJM

Zabawy i rozmowy na temat: Do czego są potrzebne palce rąk?

Zabawa odprężająca Chowające się palce.  Dzieci siadają na podłodze i wyciągają ręce do przodu. Poruszają palcami dłoni zgodnie ze słowami: Poruszajcie równocześnie wszystkimi palcami. Niech wasze palce szybko biegną przez powietrze: do góry, na dół, w lewą stronę, w prawą stronę. Schowajcie palce w dłoniach tak, aby całkowicie zniknęły. Rozłóżcie palce bardzo szeroko, aby wyglądały jak gwiazdka, potem je schowajcie i znów rozłóżcie. Pomachajcie dłońmi koledze lub koleżance i powiedzcie swoimi dłońmi: „Cześć. Tu jestem!” Na zakończenie zabawy dzieci kładą swoje dłonie na biodrach lub udach i dają im odpocząć. Niech odpoczną wasze małe palce, niech zrobią się lekkie, niech odpoczną wasze palce ser­deczne, niech odpoczną palce środkowe, a potem wskazujące. Teraz odpoczną wasze zwinne kciuki.

Rozmowa na temat: Do czego potrzebujemy dłoni?

Co by było, gdyby wasze palce u rąk były złączone, sklejone? Czy palce są potrzebne? Kiedy używacie dłoni? (Podczas rysowania, ubierania się, jedzenia, witania się...). Porównywanie przez dzieci swoich dłoni. Zwrócenie uwagi na drobne różnice w kolorze skóry, wielkości dłoni, długości palców, kształ­cie paznokci. Wyjaśnienie, od czego zależą te różnice. Zwrócenie uwagi na konieczność dbania o dłonie. Zakładanie rękawiczek, kiedy jest zimno. Mycie dłoni po wyjściu z toalety, przed jedzeniem.

Oglądanie dłoni przez lupę. Zwrócenie uwagi na linie papilarne (charakterystyczne dla każdego człowieka, niepowtarzalne; można po nich zidentyfikować każdego z nas).

Zabawa palcami.

Witanie się palców – palce jednej dłoni stykają się opuszkami z palcami drugiej dłoni: kciuk z kciukiem, wskazujący ze wskazującym itd. Obrysowywanie swoich dłoni i zaznaczanie na nich wymyślonych linii papilarnych.

Zabawa słowna Rozmowy paluszków.  Przypomnienie nazw kolejnych palców dłoni. Dialogi w parach na temat tego, który palec jest ważniejszy. Dziecko wciela się w rolę wybranego palca dłoni i prowadzi ze sobą rozmowę, udowadniając, że ten właśnie palec jest ważniejszy.

Zabawa ruchowa Podskoki na jednej nodze.

Dzieci w parach stają naprzeciwko siebie, trzymają się za prawe dłonie. Równocześnie unoszą wyprostowane prawe nogi i chwytają lewą ręką za kostkę uniesionej prawej nogi partnera. Stojąc na jednej nodze, wykonują podskoki, obracają się w lewą stronę. Następnie zmieniają ułożenie nóg, powtarzają ćwiczenie i obracają się w prawą stronę.

02.12 - Czy Mikołaj przyjdzie do nas?

Latawiec – składanka origami. Do wykonania latawca potrzebujemy kwadratowej kartki papieru, dowolnej wielkości, oraz różnokolorowego papieru do wykonania wesołego uśmiechu oraz ogona. Jest to jedna z najprostszych form podstawowych. Kartkę kładziemy lewą stroną do góry, wykonujemy zagięcia po przekątnej i formę ponownie rozkładamy. Obie dolne krawędzie zaginamy do linii zagięcia. Latawiec odwracamy i dekorujemy. 

Ćwiczenia poranne - zestaw 14. 

Ćwiczenia z piłką. Dziecko biega, trzyma piłkę pod prawą pachą. Na sygnał zatrzymuje się i przekłada piłkę pod lewą pachę. Dziecko stoi – ma złączone stopy – wykonuje skłon tułowia w przód i toczy piłkę dookoła swych stóp raz w prawą a raz w lewą stronę. Dziecko odbija piłkę oburącz o podłogę i naśladuje odbicia piłki, podskakując obunóż. W siadzie prostym, toczy piłkę po nogach w stronę stóp i z powrotem do pozycji wyjściowej. W siadzie skrzyżnym dziecko w wykonuje skręty tułowia w prawą stronę i kładzie piłkę za plecami, wraca do pozycji wyjściowej, a następnie w lewą stronę.

Zabawy przy piosence Czy Mikołaj przyjdzie do nas? 

Wykonywanie ruchów legato i staccato. Przy akompaniamencie legato dzieci wykonują płynne ruchy, ciągłe i wolne, całym ciałem. Przy akompaniamencie staccato ruchy dzieci są krótkie i szybkie. 

Słuchanie piosenki Czy Mikołaj przyjdzie do nas? 

1. Przyjechał Mikołaj do naszego miasta, szuka grzecznych dzieci, niespodzianki dla nich ma! Lubi pić herbatkę przy kawałku ciasta. Więc go zaprosimy! Może nam coś da?… 

Ref.: I choć głośno dziś krzyczała cała grupa, że niedobra była zupa! Chociaż chłopcy przeszkadzali i pani nie słuchali, przybądź do nas, Mikołaju, poprawimy się! Choć dziewczynki dziś zamknęły się w łazience i miśkowi myły ręce, chłopcy głośno rozmawiali i pani nie słuchali, przybądź do nas, Mikołaju, poprawimy się! 

1. Cztery renifery ciągną białe sanie, a na saniach worek taki wielki, że ho, ho!Mikołaja zaraz prośmy na śniadanie, wszyscy razem głośno zawołajmy go! 

Ref.: I choć głośno…

III. Czekaliśmy wszyscy na te odwiedzinki. Czekaliśmy długo na prezentów miły czas. Przyjedź, Mikołaju, do naszej rodzinki! Zanim znów odjedziesz w ciemny, mroźny las. Ref.: I choć głośno…

Rozmowa na temat piosenki. Jak jest zbudowana piosenka? Kogo dzieci chcą zaprosić do przedszkola? Jak zachowywały się dzieci? Co obiecują Mikołajowi?

Zestaw ćwiczeń gimnastycznych nr 6 

Potrzebna jest szarfa dla każdego dziecka, ale może to być chustka, wstążka.

• Zabawa orientacyjno-porządkowa Głodne myszki. Dzieci układają z szarf na podłodze norki dla myszek, przykucają w nich. Na hasło: Głodne myszki!, opuszczają swoje norki i spacerują. Na hasło: Kot idzie!, jak najszybciej wracają do swoich norek. 
• Zabawa ruchowa z elementem czworakowania – Myszki we młynie. Dzieci formują szarfy w pasek i kładą w jednej linii na podłodze. Poruszają się na czworakach wokół swoich szarf w jedną i w drugą stronę. W czasie odpoczynku wykonują siad skrzyżny przed szarfą, dłonie kładą na kolanach. Zabawę powtarzamy dwa razy.
• Ćwiczenie dużych grup mięśniowych – Pompujemy dętkę. Dzieci w siadzie klęcznym, prawą rękę opierają o podłogę, a lewą ręką naśladują ruch wciskania i wyciskania tłoka. Ćwiczenie powtarzamy, pamiętając o zmianie.
• Ćwiczenie nóg. Dotykamy szarfy. Dzieci w rękach przed sobą trzymają szarfy. Podnoszą, na przemian, raz jedną nogę, raz drugą, prostując je w kolanach tak, aby dotknąć szarfy. Ćwiczenie powtarzamy kilka razy.
• Ćwiczenie mięśni brzucha – Przeciągamy się. Dzieci, w siadzie prostym, opierają swoje stopy o szarfy, drugi koniec szarf trzymają w dłoniach. Przechodzą do leżenia tyłem i delikatnie się przeciągają. Wracają do siadu prostego. Ćwiczenie powtarzamy trzy razy.
• Zabawa bieżna. Dzieci biegają w różnych kierunkach, trzymając szarfy, na sygnał na przykład klaśnięcie, puknięcie,  układają z szarf kółka.
• Ćwiczenie stóp. Dzieci stoją w rozsypce, przed nimi leżą szarfy. Używając raz jednej, raz drugiej   stopy, starają się złożyć szarfy tak, aby zajmowały jak najmniej miejsca.

Zakończenie ćwiczeń, dzieci mogą  zaśpiewać znaną piosenkę.

Wyklejanie powiększonych liter l, L kuleczkami bibuły albo papieru.

10.12 - Liczymy do siedmiu

 Zabawa„Kartkowanie książki” Dziecko siedzi z zamkniętymi oczami. Rodzic trzyma w rękach książkę i powoli przewraca kolejne kartki, po każdej robiąc krótką przerwę. Zadaniem dzieci jest zapamiętanie ilości przewróconych kartek. Ćwiczenie musi odbywać się w ciszy. Po maksymalnie dwudziestu kartkach, dziecko otwierają oczy, podają swoje wyniki.

Zabawa „Różne dźwięki” Rodzic pokazuje dziecku różne przedmioty (np. słoik, kubek, garnek, książkę, butelkę), po czym uderza w nie pałeczką. Dziecko słucha dźwięków, a następnie zamyka oczy. Rodzic ponownie uderza pałeczką w wybrane rekwizyty, a dziecko odgaduje ich nazwę.

Ćwiczenia poranne – zestaw nr XV

• Zabawa orientacyjno-porządkowa Płotek. Dziecko porusza się w rytmie akompaniamentu na tamburynie. Podczas przerwy w muzyce ustawia się w szeregu – tworzą płotek wzdłuż brzegu dywanu.
• Ćwiczenia dużych grup mięśniowych – Pobudka. Dziecko powoli podnosi się z siadu skulnego do pozycji stojącej. Następnie naśladuje czynności, jakie wykonuje podczas porannej toalety, np. mycie zębów, twarzy, ubieranie się.
• Zabawa z elementem czworakowania – Przestraszone jeże. Dziecko – jeż – czworakuje w różnych kierunkach. Na hasło: Dziecko! zwija się w kłębek, bo przestraszyło się dzieci.
• Ćwiczenie tułowia Szukamy kolegi. Dziecko stoi w lekkim rozkroku – rozglądają się, wykonując mocne skręty ciała w obydwie strony – szuka kolegi, z którym przyszło do parku.
• Zabawa bieżna Uciekamy przed deszczem. Dziecko swobodnie biega. Na hasło Deszcz! przyspiesza i chroni się w wyznaczonym miejscu.
• Ćwiczenie z elementem równowagi – Wąska kładka. Dziecko, wraca z parku, przechodzi po wąskiej kładce – jest nią sznurek ułożony na podłodze w kształcie linii łamanej.
• Zabawa uspokajająca Gdy pada deszcz. Dziecko maszeruje po kole z ręką wyciągniętą do góry; rytmicznie powtarzając rymowankę: Kiedy deszcz na dworze pada, to parasol swój rozkładam. Co pewien czas zmieniają ręce i kierunek ruchu.

Ćwiczenia w liczeniu – Liczymy zabawki.                                                                                                                  

Zabawa z wykorzystaniem rymowanki. Przed dzieckiem leży określona liczba zabawek, mówimy rymowankę, a dziecko podaje liczbę wymienionych zabawek. Mamy tu zabawek wiele, więc je policzymy. Najpierw ich liczbę na oko ocenimy. Dziecko przygląda się przygotowanym zabawkom. Ocenia ich liczbę bez liczenia (których jest najwięcej, których jest najmniej). Potem mówimy nazwy zabawek, a dziecko głośno liczy. Mam: lalek… (trzy), misiów – … (pięć). A ile skakanek? (sześć) Wózki – … (dwa), kubki … (trzy), talerzyki? Policz mi: jeden, dwa, trzy, cztery, pięć, sześć oraz… siedem. (rodzic dotyka kolejnych talerzyków).

Ćwiczenia w posługiwaniu się liczebnikami porządkowymi w zakresie siedmiu, układamy w szeregu 7 misiów lub innych zabawek. Mamy przygotowane kartoniki z krążkami (od jeden do siedem). Dziecko liczy głośno misie, których kolejno dotyka rodzic. Potem pytamy dziecko, jak wygląda, np. piąty (szósty, trzeci, drugi, czwarty, siódmy, pierwszy miś), dziecko bierze kartonik z pięcioma krążkami, kładzie przed misiem i omawia jego wygląd. Tak samo robimy przy pozostałych misiach.

Zabawa ruchowa z elementem liczenia – „Tyle samo”. Dziecko porusza się  odpowiednio do dźwięków muzyki  (bieg, podskoki). Na przerwę w grze zatrzymuje się i patrzy na kartonik z krążkami trzymany przez rodzica. Liczy krążki na kartoniku i podaje liczbę. Następnie podskakuje tyle samo razy albo robi przysiady. Dźwięki muzyki zapraszają do ponownego ruchu.

Policz kropki – Przed Tobą zadanie, które wprowadzi Cię w świat dodawania. Musisz dodać wszystkie kropki, które znajdują się na płytce domina, a następnie wybrać jedną z trzech podanych odpowiedzi.

https://szaloneliczby.pl/policz-kropki/

Teraz spróbujcie zrobić kartkę świąteczną z choinką. Sposób wykonania znajdziecie na filmie.

https://www.youtube.com/watch?v=FThn0ARHh1Y

Dzielenie nazw obrazków na głoski. Rysowanie obok każdego  tylu prostokątów, z ilu głosek składa się jego nazwa.

09.12 - Wesołe zabawy na ponury dzień

Zabawa Ćwicz razem ze mną.

Dzieci, w staniu, poruszają kończynami według poleceń, np. Stań na prawej nodze; lewą ręką dotknij prawego ucha; prawą ręką zakryj prawe oko; tupnij trzy razy lewą nogą.

Ćwiczenia logorytmiczne.

Prawa rączka, lewa rączka, rączki dwie. Kiedy zbliżę je do siebie, klaszczą, ile chcę.

Prawa noga, lewa noga, nogi dwie. Kiedy zbliżę je do siebie, tupią, ile chcę.

Dzieci, w staniu, powtarzają tekst i poruszają odpowiednio kończynami.

 Ćwiczenia poranne – zestaw nr 15

• Zabawa orientacyjno-porządkowa Płotek. Dziecko porusza się w rytmie akompaniamentu na tamburynie. Podczas przerwy w muzyce ustawia się w szeregu – tworzą płotek wzdłuż brzegu dywanu.
• Ćwiczenia dużych grup mięśniowych – Pobudka. Dziecko powoli podnosi się z siadu skulnego do pozycji stojącej. Następnie naśladuje czynności, jakie wykonuje podczas porannej toalety, np. mycie zębów, twarzy, ubieranie się.
• Zabawa z elementem czworakowania – Przestraszone jeże. Dziecko – jeż – czworak uje w różnych kierunkach. Na hasło: Dziecko! zwija się w kłębek, bo przestraszyło się dzieci.
• Ćwiczenie tułowia Szukamy kolegi. Dziecko stoi w lekkim rozkroku – rozglądają się, wykonując mocne skręty ciała w obydwie strony – szuka kolegi, z którym przyszło do parku.
• Zabawa bieżna Uciekamy przed deszczem. Dziecko swobodnie biega. Na hasło Deszcz! przyspiesza i chroni się w wyznaczonym miejscu.
• Ćwiczenie z elementem równowagi – Wąska kładka. Dziecko, wraca z parku, przechodzi po wąskiej kładce – jest nią sznurek ułożony na podłodze w kształcie linii łamanej.
• Zabawa uspokajająca Gdy pada deszcz. Dziecko maszeruje po kole z ręką wyciągniętą do góry; rytmicznie powtarzając rymowankę: Kiedy deszcz na dworze pada, to parasol swój rozkładam. Co pewien czas zmieniają ręce i kierunek ruchu.

 Słuchanie piosenki „Ruch to zdrowie”.

 https://www.youtube.com/watch?v=I2WWpt_n9Is

Rozmowa na temat piosenki.

Ćwiczenia gimnastyczne – zestaw nr VII (z wykorzystaniem metody R. Labana).

• Potrzebne będą: paski kolorowej bibułki, nagranie muzyki, bębenek, obręcze.
• Zgodnie z muzyką – dzieci maszerują po obwodzie koła na palcach, kiedy muzyka jest głośna; w przysiadzie, kiedy jest cicha. W trakcie marszu nauczyciel rozdaje dzieciom złożone paski bibułki.
• Tańczące bibułki – przy dowolnej muzyce dzieci swobodnie tańczą, poruszając paskami bibułki trzymanymi najpierw w prawej, a następnie w lewej ręce. Podczas przerwy w grze przykucają i układają z bibułki dowolne kształty.
• Po kole – układają na podłodze koła z bibułki, skaczą dookoła nich obunóż w jedną i w drugą stronę.
• Powitania bibułką – dotykają bibułką różnych części ciała wymienianych przez nauczyciela.
• Jak najwyżej – wyrzucają bibułkę jak najwyżej w górę, obserwują jej opadanie; chwytają ją tuż nad podłogą.
• Sprytne palce – chwytają palcami stopy bibułkę leżącą na podłodze, podają ją do ręki.
• Rysujemy ósemkę – dzieci przekładają bibułkę pomiędzy rozstawionymi nogami z ręki do ręki na kształt ósemki.
• Lustro – jedno z dzieci jest lustrem i odbija ruchy partnera, który stoi przed nim.
• Wiatr i wiaterek – dzieci dmuchają na paski bibułki z większym i z mniejszym natężeniem.
• Marsz z muzyką – rytmicznie maszerują dookoła sali przy muzyce; podczas przerwy w grze przykucają i wyskakują w górę.

Dzielenie nazw obrazków na głoski.

Zabawa ruchowo-naśladowcza Moje emocje.

Rodzic opowiada o różnych sytuacjach, a dziecko pokazuje, jakie emocje to w nim wzbudza. Np. Upadłam i boli mnie kolano. Jestem w pokoju sam, a tu jest tak ciemno. Mama kupiła mi nową sukienkę.

08.12 - Dzień pełen kolorowych niespodzianek

Zabawa uwrażliwiająca zmysł dotyku – "Zgadnij, co trzymasz". Gromadzimy różne przedmioty, dbając o to, aby każdy z nich był innego koloru. Dzieci oglądają przedmioty, starają się zapamiętać ich kolory. Następnie  dziecko staje tyłem  i dostaje do rąk, trzymanych za plecami, jeden z oglądanych przedmiotów. Jego zadaniem jest odgadnąć, jaki to przedmiot i podać (przypomnieć), w jakim jest kolorze.

Ćwiczenia poranne – zestaw nr XV

• Zabawa orientacyjno - porządkowa Płotek. Dziecko porusza się w rytmie akompaniamentu na tamburynie. Podczas przerwy w muzyce ustawia się w szeregu – tworzą płotek wzdłuż brzegu dywanu.
• Ćwiczenia dużych grup mięśniowych – Pobudka. Dziecko powoli podnosi się z siadu skulnego do pozycji stojącej. Następnie naśladuje czynności, jakie wykonuje podczas porannej toalety, np. mycie zębów, twarzy, ubieranie się.
• Zabawa z elementem czworakowania – Przestraszone jeże. Dziecko – jeż – czworakuje w różnych kierunkach. Na hasło: Dziecko! zwija się w kłębek, bo przestraszyło się dzieci.
• Ćwiczenie tułowia Szukamy kolegi. Dziecko stoi w lekkim rozkroku – rozglądają się, wykonując mocne skręty ciała w obydwie strony – szuka kolegi, z którym przyszło do parku.
• Zabawa bieżna Uciekamy przed deszczem. Dziecko swobodnie biega. Na hasło Deszcz! przyspiesza i chroni się w wyznaczonym miejscu.
• Ćwiczenie z elementem równowagi – Wąska kładka. Dziecko, wraca z parku, przechodzi po wąskiej kładce – jest nią sznurek ułożony na podłodze w kształcie linii łamanej.
• Zabawa uspokajająca Gdy pada deszcz. Dziecko maszeruje po kole z ręką wyciągniętą do góry; rytmicznie powtarzając rymowankę: Kiedy deszcz na dworze pada, to parasol swój rozkładam. Co pewien czas zmieniają ręce i kierunek ruchu.

Badanie rozpuszczalności wybranych substancji w wodzie. Potrzebne będą  kubeczki, rurki do napojów, mydło starte na wiórki, płyn do mycia naczyń, cukier i naczynie z wodą. Pytamy dzieci: − Czy domyślacie się, o czym będziemy rozmawiać?

Słuchanie opowiadania H. Zdzitowieckiej "Bajka o mydlanej bańce".

Któregoś dnia Marynka zabawiała się robieniem baniek mydlanych. Nie bardzo się jej udawało. Może mydło było źle rozrobione, może zbyt mocno dmuchała. Z rozszczepionej słomki spadały mętne, szare krople albo wylatywały malutkie, od razu pękające, banieczki. Marynka zniechęciła się. Spróbuję jeszcze tylko raz – postanowiła. Znowu szara kropelka upadła na ziemię. Tuż za nią ukazała się w rozwidleniu słomki druga, nieduża, ale coś w niej zamigotało złociście. Marynka dmuchała lekko. Bańka wydęła się. Coraz więcej złotych błysków przelatywało po niej i zmieniało się w barwy różowe i czerwone. „Jaka śliczna” – pomyślała Marynka. Nie odejmowała słomki od ust, bojąc się nieostrożnym ruchem popsuć kolorową bańkę. Wtem jakby ktoś jej szepnął do ucha: − Dmuchnij jeszcze… „Czyj to głos? Przecież nikogo tu nie ma… Może mi się zdawało? A może to bańka mydlana tak prosi?” – przemknęło jej przez głowę. Dmuchnęła lekko, ostrożnie. W bańce zamigotały błyski zielone i modre. Przeleciały i zniknęły.                                                                                                                                                                                             − Dmuchnij jeszcze… Chcę być piękna, najpiękniejsza ze wszystkich baniek mydlanych! Piękniejsza od tęczy na niebie – szepnął ten sam głosik. Tak przynajmniej wydawało się Marynce. Więc znowu dmuchnęła. Bańka zrobiła się wielka. Takiej Marynka jeszcze nigdy nie widziała. Mieniła się barwami tęczy: czerwono i fioletowo, pomarańczowo i żółto, zielono i niebiesko. Dziewczynka bała się drgnąć, odetchnąć, gdy znowu wydało się jej, że słyszy: − Jeszcze… Jeszcze trochę… Chcę być jeszcze piękniejsza! Więc dmuchnęła raz jeszcze i wtedy… zniknęły tęczowe błyski. Bańka mydlana pękła i roztrysnęła się na małe, bezbarwne kropelki.

Rozmowa na temat opowiadania. − Co robiła Marynka? − Czy od razu wychodziły jej ładne bańki mydlane? − Jak otrzymała roztwór do robienia baniek? − Czy udało się jej otrzymać ładną bańkę? − Co znajduje się wewnątrz każdej banki mydlanej? − Jakie kolory tęczy pojawiły się na bańce?

Przygotowanie roztworu do puszczania baniek mydlanych. • Rozpuszczenie wiórków mydlanych w wodzie, dodanie kilku łyżek płynu do mycia naczyń. • Dosypanie do roztworu odrobiny cukru. • Wykonanie roztworu do puszczania baniek przez dzieci, dziecko dostaje kubek, rurkę do napojów. Do kubka wsypujemy kilka wiórków mydła i kilka kropel płynu do mycia naczyń i nalewamy tyle ciepłej wody, aby sięgała do połowy kubka. Dzieci za pomocą rurek mieszają roztwór aż do całkowitego rozpuszczenia się mydła.  Gdy mydło się rozpuści, dodają szczyptę cukru i płyn do puszczania baniek mydlanych jest gotowy.

Zabawa ruchowa "Odpowiadamy ruchami głowy". Dzieci w siadzie skrzyżnym; odpowiadają ruchami głowy na  pytania – wykonują skłony głowy w przód i w tył, jeżeli odpowiedź brzmi tak, a skręty głowy w prawo i w lewo, gdy odpowiedź brzmi nie. Np. − Czy dzisiaj jest niedziela? − Czy teraz jest noc? − Czy roztwór do puszczania baniek mydlanych powstaje po rozpuszczeniu w wodzie soli? − Czy po wiośnie jest zima? − Czy wróbel mówi kra? − Czy są czarne bociany?

Badanie rozpuszczalności różnych substancji w wodzie. pytamy : − Co się stało z mydłem, gdy zalano je wodą? wyjaśniamy, że mydło rozpuściło się w wodzie, tworząc roztwór. Pokazuje cukier, sól, kaszę, mąkę i pyta, czy one też rozpuszczą się w wodzie. Dziecko określa, co się rozpuści, a co – nie. Potem wsypujemy te substancje do kolejnych słoików, zalewamy je wodą, mieszamy, a dzieci sprawdzają poprawność swoich założeń. Potem wyciągają wnioski, że w wodzie rozpuszczają się sól, cukier, a nie rozpuszczają się kasza i mąka (mąkę po zamieszaniu należy odstawić na jakiś czas).

Zabawy ze zdaniami, wyrazami, sylabami i literami

Przykłady zabaw i ćwiczeń słuchowych, wzrokowych:

• „Co to za słowo?” – rodzic wypowiada słowa z podziałem na głoski, dziecko dokonuje syntezy i podaje słowo.
• „Układamy słowa na daną głoskę” – rodzic wymienia słowo, prosi aby dziecko ułożyło słowo rozpoczynające się jego drugą głoską (np. nora – dziecko układa słowo na o).
• „Literowa kostka” – na kostce umieszczone są litery, rzucamy kostką, odczytujemy literę i mówimy słowo zaczynające się tą literą, dzielimy je na głoski, liczymy i układamy właściwą liczbę klocków.
• ,,Litera i głoska?”– nazywanie obrazków, wyróżnianie pierwszej głoski, ostatniej, głoskowanie nazwy, wyszukiwanie pasującego wyrazu.
• „Co jest potrzebne do zabawy?”– spośród obrazków dzieci wybierają te , które potrzebne są do zabawy, określają głoskę w nagłosie (na początku) i układają obrazek pod kartonikiem z odpowiednią literą.
• ,,ZZZZZZZ” – tworzenie bajeczek, ze słowami zaczynającymi się tą samą głoską Złośliwa zebra z zaczarowanego zamku zobaczyła zabawki Zuzi – zepsuła złoty zegar. Zdenerwowana, zapłakana Zuzia złośliwemu zwierzakowi zaśpiewała, zawarczała – zzzzzzzz.
• „Dokończ słowo” – rodzic mówi sylabę, a dziecko dopowiada tak, by powstało słowo.
• „Pomieszane sylaby” – rodzic podaje słowa, w których są poprzestawiane sylaby, dzieci podają ich prawidłowe brzmienie (np. mek – do =domek; dy-lo = lody; ko-mle = mleko).
• ,,Sztafeta sylabowa” – tworzenie wyrazów rozpoczynających się od tej samej sylaby – mama, makaron, marzenia, makrela itp. lub kończących się tą samą sylabą np. piżama, rama, mama, tama itp.;
• ,,Łańcuch sylabowy” – rozpoczynamy zabawę wypowiadając dwusylabowy wyraz, dziecko powtarza wyraz i dzieli go na sylaby. Druga sylaba staje się początkiem nowego wyrazu powstałego np: wa – ta (wata), ta – ma (tama), ma – ki (maki), ki – je (kije), je – my (jemy), my – dło (mydło) tak aż do wyczerpania pomysłów.
• „Sylabowe zgadywanki” – losowanie obrazków np. balon, samolot, kot, parasol itp. Głośne wypowiedzenie nazwy, dzielenie jej na sylaby, liczenie, z ilu sylab się składa (klaskanie, tupanie, podskakiwanie).
• „Ułóż zdanie” – tworzenie zdań z danym słowem np.; zając np. Smutny zając chodzi po lesie.
• „Takie same wyrazy” – szukanie dwóch takich samych wyrazów wśród wielu innych.
• ,,Ciągi słowne” Jest to ćwiczenie koncentracji i wrażliwości słuchowej. Dziecko słucha słowa, a następnie powtarza je zachowując tę samą liczbę i kolejność np.:tamburyno – bębenek – talerze;gra – muzyka – śpiew –   taniec; orkiestra – instrumenty – dyrygent – utwór – śpiewak.
• „Bardzo długie zdania”. Rodzic wypowiada proste zdanie składające się z dwóch wyrazów. Zadaniem dziecka jest kolejne dodawanie jednego słowa, tak by powstało bardzo długie, a jednocześnie logiczni  brzmiące zdanie. Np.

Bałwanek stoi…
Bałwanek stoi na…
Bałwanek stoi na środku …
Bałwanek stoi na środku podwórka…itd.
Przykłady ćwiczeń manualnych:

1. wycinanie, wydzieranie, klejenie, malowanie, rysowanie                             
2. pisanie po śladzie
3. stemplowanie lub wypełnianie inną metodą środka litery
4. dopełnianie rysunku – kończenie rysunku np. listka, drzewa, jabłka – dorysowanie -wypełnienie powierzchni     rysunku plasteliną, papierem kolorowym lub innym materiałem.

„Rysowanie pod dyktando" Do tej zabawy potrzebne będzie kartka papieru i coś do rysowania ( kredki, pisaki). Zanim rozpoczniecie rysowanie – rodzic przypomina dziecku która jest  jego lewa ręka. Zanim zaczniecie rysować ułóżcie kartkę poziomo.

• Na samym środku kartki narysuj drzewo.
• Pod drzewem narysuj trawę i 4 kwiaty.
• W prawym górnym rogu narysuj słońce.
• W lewym górnym rogu narysuj motyla.
• Nad drzewem narysuj chmurę.
• W lewym dolnym rogu narysuj stawek a w nim żabę.   
• Po prawej stronie drzewa narysuj ślimaka.
• Nad ślimakiem narysuj pszczołę.
• Po lewej stronie drzewa narysuj mrowisko i mrówki.                                                                                                                             Na koniec posłuchajcie Piosenki o literce A

https://www.youtube.com/watch?v=2KOHU0lf_JY

07.12 - Talerz pyszności

Rysowanie szlaczków po śladach, a potem – samodzielnie.

Zabawa rozwijająca orientację w przestrzeni. Dziecko wybiera sobie dowolną zabawkę np. klocek i wykonuje polecenia. Np. Podnieś klocek prawą ręką. Połóż go na lewym kolanie. Przewracaj klocek lewą ręką z jednej strony na drugą. Stań za klockiem, przed klockiem, obok klocka – z lewej strony, z prawej strony. Połóż klocek między stopami.

Dzielenie nazw obrazków na głoski.

Ćwiczenia poranne – zestaw nr XV

• Zabawa orientacyjno-porządkowa Płotek. Dziecko porusza się w rytmie akompaniamentu na tamburynie. Podczas przerwy w muzyce ustawia się w szeregu – tworzą płotek wzdłuż brzegu dywanu.
• Ćwiczenia dużych grup mięśniowych – Pobudka. Dziecko powoli podnosi się z siadu skulnego do pozycji stojącej. Następnie naśladuje czynności, jakie wykonuje podczas porannej toalety, np. mycie zębów, twarzy, ubieranie się.
• Zabawa z elementem czworakowania – Przestraszone jeże. Dziecko – jeż – czworakuje w różnych kierunkach. Na hasło: Dziecko! zwija się w kłębek, bo przestraszyło się dzieci.
• Ćwiczenie tułowia Szukamy kolegi. Dziecko stoi w lekkim rozkroku – rozglądają się, wykonując mocne skręty ciała w obydwie strony – szuka kolegi, z którym przyszło do parku.
• Zabawa bieżna Uciekamy przed deszczem. Dziecko swobodnie biega. Na hasło Deszcz! przyspiesza i chroni się w wyznaczonym miejscu.
• Ćwiczenie z elementem równowagi – Wąska kładka. Dziecko, wraca z parku, przechodzi po wąskiej kładce – jest nią sznurek ułożony na podłodze w kształcie linii łamanej.
• Zabawa uspokajająca Gdy pada deszcz. Dziecko maszeruje po kole z ręką wyciągniętą do góry; rytmicznie powtarzając rymowankę: Kiedy deszcz na dworze pada, to parasol swój rozkładam. Co pewien czas zmieniają ręce i kierunek ruchu.

Ćwiczenia słownikowe Co robi kucharz?

Dziecko poszukuje jak największej liczby czynności wykonywanych przez kucharza, np. gotuje, obiera, kroi, szatkuje, myje, wyciera, próbuje, doprawia, soli, pieprzy, smakuje, dolewa, od­cedza, dosypuje, wymyśla. Dodaje do czasowników oznaczających poszczególne czynności rzeczowniki w odpowiedniej formie, np. obiera warzywa, wyciera naczynia, soli zupę.

Słuchanie wiersza M. Bartkowicza „Słodki kucharz”.

Czy wiecie, o czym czasami marzę? Że, gdy dorosnę, będę kucharzem, by wam, gdy wszyscy już dorośniecie, dawać najlepsze potrawy w świecie. 

Mógłbym serwować wam na śniadanie omlety z jajek niespodzianek. Na obiad barszczyk na rodzynkach. Prawda, że już wam cieknie ślinka?

Na drugie danie, bardzo zdrowy, kotlet z wafelków kakaowych, zamiast ziemniaków – pączki z lukrem, obficie posypane cukrem,

sałatka z dropsów i lizaków, a wszystko – dla poprawy smaku – polane sosem wyborowym, czekoladowo-orzechowym.

Zamiast kolacji po tym wszystkim krótka wizyta u dentysty. Cóż, może lepiej w takim razie, żeby kto inny był kucharzem?

Rozmowa na temat wiersza.

Jakie potrawy przygotowywał kucharz z wiersza? Zwrócenie uwagi na szkodliwość słodyczy – psują się nam zęby, tyjemy. Wymyślanie zdrowych potraw, które byłyby zamiennikami dla słodyczy z wiersza. Np. omlety z jajek niespodzianek – omlet z jajek, z parówkami i ze szczypiorkiem; barszczyk na rodzynkach – barszcz czerwony z ziemniakami; kotlet z wafelków kakaowych – kotlet z kurczaka w panierce z sezamu albo z chrupek kukurydzianych.

Piosenka o gotowaniu

https://www.youtube.com/watch?v=ItwT03pbWhM

Zabawa – Mali kucharze. Dziecko wspólnie z rodzicami układa przepisy na potrawy, które podaliby gościom na świąteczny obiad.

Ćwiczenia gimnastyczne – zestaw nr VII (z wykorzystaniem metody R. Labana).

Potrzebne będą: paski kolorowej bibułki, nagranie muzyki, bębenek, obręcze.

• Zgodnie z muzyką – dzieci maszerują po obwodzie koła na palcach, kiedy muzyka jest głośna; w przysiadzie, kiedy jest cicha. W trakcie marszu podaj dziecku złożone paski bibułki.
• Tańczące bibułki – przy dowolnej muzyce dziecko swobodnie tańczy, poruszając paskami bibułki trzymanymi najpierw w prawej, a następnie w lewej ręce. Podczas przerwy w grze przykuca i układa z bibułki dowolne kształty.
• Po kole – układa na podłodze koła z bibułki, skacze dookoła nich obunóż w jedną i w drugą stronę.
• Powitania bibułką – dotyka bibułką różnych części ciała wymienianych przez rodzica.
• Jak najwyżej – wyrzuca bibułkę jak najwyżej w górę, obserwuje jej opadanie; chwyta ją tuż nad podłogą.
• Sprytne palce – chwyta palcami stopy bibułkę leżącą na podłodze, podaje ją do ręki.
• Rysujemy ósemkę – dziecko przekłada bibułkę pomiędzy rozstawionymi nogami z ręki do ręki na kształt ósemki.
• Lustro – dziecko jest lustrem i odbija ruchy partnera, który stoi przed nim.
• Wiatr i wiaterek – dziecko dmucha na paski bibułki z większym i z mniejszym natężeniem.
• Marsz z muzyką – rytmicznie maszeruje przy muzyce; podczas przerwy w grze przykuca i wyskakuje w górę.

Zabawa dydaktyczna Szukamy rymów.

Przed dzieckiem leżą wymieszane pary obrazków, których nazwy się rymują. Zadaniem dziecka jest ich ułożenie obok siebie tak, aby ich nazwy się rymowały. Np. półka – bułka; tort – port; jajka – fajka; kotlety – gazety; surówka – złotówka; kanapka – żabka.

04.12 - Zabawy z Mikołajem

Zabawa słowna Czy umiemy zadawać pytania? Wypowiadamy zdania oznajmujące, a dziecko zadaje do nich pytania. Na początku zabawy zdania formułowane powinny być proste, potem – bardziej złożone. Przykładowe zdania.  Mama przygotowuje kanapki. Tomek buduje domek z klocków. Zosia rysuje czerwone tulipany i żółte żonkile. Pytania: Kto przygotowuje kanapki? Co przygotowuje mama? Kto buduje domek z klocków? Co buduje Tomek? Z czego Tomek buduje domek? Kto rysuje czerwone tulipany i żółte żonkile? Co rysuje Zosia? Jakie kwiaty rysuje Zosia? Jakiego koloru są tulipany, a jakiego żonkile?

Ćwiczenia poranne  - zestaw 14

Ćwiczenia z piłką. Dziecko biega, trzyma piłkę pod prawą pachą. Na sygnał zatrzymuje się i przekłada piłkę pod lewą pachę. Dziecko stoi – ma złączone stopy – wykonuje skłon tułowia w przód i toczy piłkę dookoła swych stóp raz w prawą a raz w lewą stronę. Dziecko odbija piłkę oburącz o podłogę i naśladuje odbicia piłki, podskakując obunóż. W siadzie prostym, toczy piłkę po nogach w stronę stóp i z powrotem do pozycji wyjściowej. W siadzie skrzyżnym dziecko w wykonuje skręty tułowia w prawą stronę i kładzie piłkę za plecami, wraca do pozycji wyjściowej, a następnie w lewą stronę.

Zabawy z Mikołajem

Piosenka o Świętym Mikołaju

https://www.youtube.com/watch?v=ECgqWrk6MVI%20

Zabawa Kto nas dzisiaj odwiedzi?

Dzieci wyszukują w nazwach obrazków głoski określone podanymi liczbami. Łączą głoski i podają słowo – nazwę osoby, która dzisiaj odwiedzi je w przedszkolu. Np. mysz (1), igła (1), makaron (3), okulary (1), bałwan (3), ręka (4), jajko (1).

Zabawa Co dostanę od Mikołaja?

Dzieci kolejno podają nazwy prezentów, które chciałyby dostać od Mikołaja. Dzielą je na sylaby, a potem na głoski. Np. wózek: wó-zek, w-ó-z-e-k...

Zabawa z elementem dramy – Jak porusza się Mikołaj?

Dzieci pokazują, jak porusza się Mikołaj z workiem pełnym prezentów dla dzieci, a potem, jak porusza się, gdy wraca od dzieci z pustym workiem.

Rytmizowanie tekstu rymowanki.

Czy wy wie-cie, czy nie wie-cie, Mi-ko-ła-je są na świe-cie. Czy wie-rzy-cie lub też nie, Mi-ko-łaj od-wie-dzi mnie!

Układanie wyrazu Mikołaj według wzoru. Rodzic układa wyraz Mikołaj. Dzieci mają litery, z których układają ten wyraz według wzoru.

Wykonanie laurek dla Mikołaja. Dzieci dostają różny materiał i kartki formatu A5 (połowa kartki z bloku). Wykonują laurki według własnych pomysłów.

Film o Mikołaju

https://www.youtube.com/watch?v=ruw83We95TU

Śpiewanie rymowanki na melodię piosenki Panie Janie:

Mikołaju, Mikołaju, witaj nam, witaj nam!

Wszyscy się cieszymy, wszyscy się cieszymy.

Bądź wśród nas, bądź wśród nas.

03.12 - Małe figury, duże figury

Kolorowanie piłek.

Pisanie liter l, L.

Ćwiczenia poranne  - zestaw 14

Ćwiczenia z piłką.

Dziecko biega, trzyma piłkę pod prawą pachą. Na sygnał zatrzymuje się i przekłada piłkę pod lewą pachę. Dziecko stoi – ma złączone stopy – wykonuje skłon tułowia w przód i toczy piłkę dookoła swych stóp raz w prawą a raz w lewą stronę. Dziecko odbija piłkę oburącz o podłogę i naśladuje odbicia piłki, podskakując obunóż. W siadzie prostym, toczy piłkę po nogach w stronę stóp i z powrotem do pozycji wyjściowej. W siadzie skrzyżnym dziecko w wykonuje skręty tułowia w prawą stronę i kładzie piłkę za plecami, wraca do pozycji wyjściowej, a następnie w lewą stronę.

Małe figury, duże figury – ćwiczenia klasyfikacyjne.

Zabawa z elementem dramy – Jestem figurą. Dziecko wcielają się w rolę wybranej figury i opowiada o niej, nie używając nazwy. Np. Mam cztery boki, cztery wierzchołki, boki mam parami równe...

Segregowanie figur pod względem wielkości. Potrzebne będą dwie obręcze i kartonowe figury w różnych kształtach – małe i duże. Dziecko wkłada do jednej obręczy duże figury, a do drugiej – małe figury. Porównywanie liczebności figur w obręczach. Dziecko liczy duże figury, a potem małe figury; wskazuje te, których jest więcej. Określa, o ile jest ich więcej (o ile jest ich mniej). Przekształcanie małych figur w duże, a dużych w małe. Zamienianie kolorów figur według wzoru.

Piosenka o figurach

https://www.youtube.com/watch?v=Lv-1s65cgJM

Zabawy i rozmowy na temat: Do czego są potrzebne palce rąk?

Zabawa odprężająca Chowające się palce.  Dzieci siadają na podłodze i wyciągają ręce do przodu. Poruszają palcami dłoni zgodnie ze słowami: Poruszajcie równocześnie wszystkimi palcami. Niech wasze palce szybko biegną przez powietrze: do góry, na dół, w lewą stronę, w prawą stronę. Schowajcie palce w dłoniach tak, aby całkowicie zniknęły. Rozłóżcie palce bardzo szeroko, aby wyglądały jak gwiazdka, potem je schowajcie i znów rozłóżcie. Pomachajcie dłońmi koledze lub koleżance i powiedzcie swoimi dłońmi: „Cześć. Tu jestem!” Na zakończenie zabawy dzieci kładą swoje dłonie na biodrach lub udach i dają im odpocząć. Niech odpoczną wasze małe palce, niech zrobią się lekkie, niech odpoczną wasze palce ser­deczne, niech odpoczną palce środkowe, a potem wskazujące. Teraz odpoczną wasze zwinne kciuki.

Rozmowa na temat: Do czego potrzebujemy dłoni?

Co by było, gdyby wasze palce u rąk były złączone, sklejone? Czy palce są potrzebne? Kiedy używacie dłoni? (Podczas rysowania, ubierania się, jedzenia, witania się...). Porównywanie przez dzieci swoich dłoni. Zwrócenie uwagi na drobne różnice w kolorze skóry, wielkości dłoni, długości palców, kształ­cie paznokci. Wyjaśnienie, od czego zależą te różnice. Zwrócenie uwagi na konieczność dbania o dłonie. Zakładanie rękawiczek, kiedy jest zimno. Mycie dłoni po wyjściu z toalety, przed jedzeniem.

Oglądanie dłoni przez lupę. Zwrócenie uwagi na linie papilarne (charakterystyczne dla każdego człowieka, niepowtarzalne; można po nich zidentyfikować każdego z nas).

Zabawa palcami.

Witanie się palców – palce jednej dłoni stykają się opuszkami z palcami drugiej dłoni: kciuk z kciukiem, wskazujący ze wskazującym itd. Obrysowywanie swoich dłoni i zaznaczanie na nich wymyślonych linii papilarnych.

Zabawa słowna Rozmowy paluszków.  Przypomnienie nazw kolejnych palców dłoni. Dialogi w parach na temat tego, który palec jest ważniejszy. Dziecko wciela się w rolę wybranego palca dłoni i prowadzi ze sobą rozmowę, udowadniając, że ten właśnie palec jest ważniejszy.

Zabawa ruchowa Podskoki na jednej nodze.

Dzieci w parach stają naprzeciwko siebie, trzymają się za prawe dłonie. Równocześnie unoszą wyprostowane prawe nogi i chwytają lewą ręką za kostkę uniesionej prawej nogi partnera. Stojąc na jednej nodze, wykonują podskoki, obracają się w lewą stronę. Następnie zmieniają ułożenie nóg, powtarzają ćwiczenie i obracają się w prawą stronę.

02.12 - Czy Mikołaj przyjdzie do nas?

Latawiec – składanka origami. Do wykonania latawca potrzebujemy kwadratowej kartki papieru, dowolnej wielkości, oraz różnokolorowego papieru do wykonania wesołego uśmiechu oraz ogona. Jest to jedna z najprostszych form podstawowych. Kartkę kładziemy lewą stroną do góry, wykonujemy zagięcia po przekątnej i formę ponownie rozkładamy. Obie dolne krawędzie zaginamy do linii zagięcia. Latawiec odwracamy i dekorujemy. 

Ćwiczenia poranne - zestaw 14. 

Ćwiczenia z piłką. Dziecko biega, trzyma piłkę pod prawą pachą. Na sygnał zatrzymuje się i przekłada piłkę pod lewą pachę. Dziecko stoi – ma złączone stopy – wykonuje skłon tułowia w przód i toczy piłkę dookoła swych stóp raz w prawą a raz w lewą stronę. Dziecko odbija piłkę oburącz o podłogę i naśladuje odbicia piłki, podskakując obunóż. W siadzie prostym, toczy piłkę po nogach w stronę stóp i z powrotem do pozycji wyjściowej. W siadzie skrzyżnym dziecko w wykonuje skręty tułowia w prawą stronę i kładzie piłkę za plecami, wraca do pozycji wyjściowej, a następnie w lewą stronę.

Zabawy przy piosence Czy Mikołaj przyjdzie do nas? 

Wykonywanie ruchów legato i staccato. Przy akompaniamencie legato dzieci wykonują płynne ruchy, ciągłe i wolne, całym ciałem. Przy akompaniamencie staccato ruchy dzieci są krótkie i szybkie. 

Słuchanie piosenki Czy Mikołaj przyjdzie do nas? 

1. Przyjechał Mikołaj do naszego miasta, szuka grzecznych dzieci, niespodzianki dla nich ma! Lubi pić herbatkę przy kawałku ciasta. Więc go zaprosimy! Może nam coś da?… 

Ref.: I choć głośno dziś krzyczała cała grupa, że niedobra była zupa! Chociaż chłopcy przeszkadzali i pani nie słuchali, przybądź do nas, Mikołaju, poprawimy się! Choć dziewczynki dziś zamknęły się w łazience i miśkowi myły ręce, chłopcy głośno rozmawiali i pani nie słuchali, przybądź do nas, Mikołaju, poprawimy się! 

1. Cztery renifery ciągną białe sanie, a na saniach worek taki wielki, że ho, ho!Mikołaja zaraz prośmy na śniadanie, wszyscy razem głośno zawołajmy go! 

Ref.: I choć głośno…

III. Czekaliśmy wszyscy na te odwiedzinki. Czekaliśmy długo na prezentów miły czas. Przyjedź, Mikołaju, do naszej rodzinki! Zanim znów odjedziesz w ciemny, mroźny las. Ref.: I choć głośno…

Rozmowa na temat piosenki. Jak jest zbudowana piosenka? Kogo dzieci chcą zaprosić do przedszkola? Jak zachowywały się dzieci? Co obiecują Mikołajowi?

Zestaw ćwiczeń gimnastycznych nr 6 

Potrzebna jest szarfa dla każdego dziecka, ale może to być chustka, wstążka.

• Zabawa orientacyjno-porządkowa Głodne myszki. Dzieci układają z szarf na podłodze norki dla myszek, przykucają w nich. Na hasło: Głodne myszki!, opuszczają swoje norki i spacerują. Na hasło: Kot idzie!, jak najszybciej wracają do swoich norek. 
• Zabawa ruchowa z elementem czworakowania – Myszki we młynie. Dzieci formują szarfy w pasek i kładą w jednej linii na podłodze. Poruszają się na czworakach wokół swoich szarf w jedną i w drugą stronę. W czasie odpoczynku wykonują siad skrzyżny przed szarfą, dłonie kładą na kolanach. Zabawę powtarzamy dwa razy.
• Ćwiczenie dużych grup mięśniowych – Pompujemy dętkę. Dzieci w siadzie klęcznym, prawą rękę opierają o podłogę, a lewą ręką naśladują ruch wciskania i wyciskania tłoka. Ćwiczenie powtarzamy, pamiętając o zmianie.
• Ćwiczenie nóg. Dotykamy szarfy. Dzieci w rękach przed sobą trzymają szarfy. Podnoszą, na przemian, raz jedną nogę, raz drugą, prostując je w kolanach tak, aby dotknąć szarfy. Ćwiczenie powtarzamy kilka razy.
• Ćwiczenie mięśni brzucha – Przeciągamy się. Dzieci, w siadzie prostym, opierają swoje stopy o szarfy, drugi koniec szarf trzymają w dłoniach. Przechodzą do leżenia tyłem i delikatnie się przeciągają. Wracają do siadu prostego. Ćwiczenie powtarzamy trzy razy.
• Zabawa bieżna. Dzieci biegają w różnych kierunkach, trzymając szarfy, na sygnał na przykład klaśnięcie, puknięcie,  układają z szarf kółka.
• Ćwiczenie stóp. Dzieci stoją w rozsypce, przed nimi leżą szarfy. Używając raz jednej, raz drugiej   stopy, starają się złożyć szarfy tak, aby zajmowały jak najmniej miejsca.

Zakończenie ćwiczeń, dzieci mogą  zaśpiewać znaną piosenkę.

Wyklejanie powiększonych liter l, L kuleczkami bibuły albo papieru.