Przedszkole Miejskie nr 143 w Łodzi

Witamy w poniedziałek.

Zapraszamy do wykorzystania propozycji zabaw.

Ćwiczenia poranne – zestaw nr 10. - do wyboru.
• Rozgrzewka.
Dziecko na polecenie Rodzica liczy: od 1 do 10, wykonując podskoki.
• Wieża z klocków, liczenie co 2.
Rozkładamy na dywanie klocki i prosimy dziecko o wybranie dwóch klocków w takim samym kolorze. Następnie dziecko łączy klocki ze sobą i buduje z nich dwuelementowe wieżyczki. 
• Liczenie nieliniowe.
Rodzic rozkłada na dywanie kilkanaście liczmanów w różnych kolorach. Mówi: Popatrz, jak są ułożone liczmany, i policz, ile jest liczmanów w kolorze zielonym. Dziecko liczy, ile jest liczmanów w kolorze zielonym. Następnie Rodzic zmienia ułożenie liczmanów, a dziecko ponownie je przelicza. Rodzic pyta: Czy zmieniła się liczba liczmanów w kolorze zielonym? Dlaczego się nie zmieniła? Co trzeba zrobić, aby liczba zielonych liczmanów się zmieniła? Rodzic zabiera dwa liczmany (lub dodaje) i pyta: Czy liczmanów jest mniej, czy więcej?
• Szukamy rodziców – zabawa orientacyjno-porządkowa.
Dziecko porusza się w rytmie muzyki. Na przerwę w grze zatrzymuje się, wspina na palce i rozgląda za zagubionymi rodzicami.
• Pomagamy tacie trzepać dywan – ćwiczenia dużych grup mięśniowych.
Dziecko naśladuje zakładanie dywanu na trzepak, trzepanie dywanu, zdejmowanie go oraz dźwiganie do domu.
• Raczkujemy jak młodsze rodzeństwo – zabawa ruchowa z elementem czworakowania.
Dziecko czworakuje w różnych kierunkach sali, naśladując sposób raczkowania młodszego brata lub młodszej siostry.
• Spacer po wysokiej trawie – zabawa ruchowa z elementem równowagi.
Dziecko spaceruje po łące, na której rośnie wysoka trawa – podnosi wysoko kolana, aby przez nią przejść.
• Oznaki radości – zabawa ruchowa z elementem skoku.
Dziecko podskakuje – cieszy się z pięknego prezentu od rodziców.

Ćwiczenia słownikowe Dom, który widzę...
Albumy, katalogi, projekty, gazety i zdjęcia przedstawiające różne domy.
Rozłóżcie przed dzieckiem albumy, katalogi, projekty, gazety i zdjęcia przedstawiające różne domy.
Zachęćcie dzieci do wybrania domu, który im się najbardziej podoba, oraz opisania, jak on wygląda.
Rodzic sam opisuje jeden z domów, aby ukierunkować wypowiedzi dziecka. Na podstawie kilku zdjęć dzieci 4-letnie opisują jeden z domów, a dzieci 3-letnie odgadują, który to dom. Następnie dziecko, po wybraniu zdjęcia domu (nie pokazuje go Rodzicowi.), opisuje go, a Rodzic stara się go narysować, prosząc dziecko o podanie jak największej liczby szczegółów. Na koniec dziecko porównuje, czy narysowany dom jest podobny do tego ze zdjęcia.

Ćwiczenia logopedyczne.
Lusterko dla dziecka.
Pobudka – język obudził się rano i leży jeszcze w łóżku – na dole, za zębami; następnie przeciąga się, unosząc swój czubek na górę, za zębami.
Schody – język przesuwa się od górnych zębów (pierwszy schodek) do wałka dziąsłowego (drugi schodek).
Witamy sąsiadów – przy szeroko otwartych ustach język wita się ze swoimi sąsiadami – zębami, dotykając czubkiem do każdego zęba: najpierw na górze, potem – na dole.
Drzwi – wargi to drzwi do domu, które otwierają się szeroko i zamykają.
Spacer – język oblizuje dookoła wargi: raz górną, raz dolną, spaceruje wokół ust.
Winda – język unosi się do góry, a potem zjeżdża w dół – za dolne zęby.

Zabawa ruchowa w parach – Spacer z mamą.
Dziecko dobiera się w parę z mamą. Jedna z osób – mama, idzie wyprostowana, a druga – dziecko – podajerękę mamie i idzie w przysiadzie. Następnie dochodzi do zamiany ról.

Zabawy z literką I, i -dla 5,6 - latków i chętnych dzieci.

Wyodrębnianie wyrazu podstawowego igła.
Dziecko wskazuje zdjęcia, których nazwa rozpoczyna się głoską i.
Analiza i synteza słuchowa słowa igła.
Dziecko dzieli słowo igła na sylaby (klaszcząc) i na głoski (jedna głoska to jeden wyprostowany palec). Liczy sylaby i głoski w słowie igła. Wymienia inne słowa, w których głoska i jest na początku, na końcu oraz w środku.
Budowanie schematu słowa igła.
Białe kartoniki.
Dziecko układa tyle kartoników, ile sylab słyszy w słowie igła. Rozsuwa kartoniki, wymawiając głośno sylaby. Następnie układa tyle kartoników, z ilu głosek składa się słowo. Głośno wymawia głoski, dotykając kartoników.
Budowanie schematu słowa Iga.
Białe kartoniki.
Dziecko dzieli słowo Iga na sylaby, a potem na głoski. Układają z kartoników schemat imienia.
Określanie rodzaju głoski i.
Dziecko wymawia głoskę i – długo i krótko.
Głoska i jest samogłoską i oznaczamy ją kolorem czerwonym. 

Budowanie modeli słów igła, Iga.
Kartoniki: czerwone, niebieskie.
Dziecko głośno dzieli słowa igła, Iga na głoski.
Pod schematami słów dziecko zaznacza miejsca głoski i czerwonymi kartonikami. Niebieskimi kartonikami zaznacza miejsca spółgłosek w słowach igła, Iga. Porównuje liczbę samogłosek i liczbę spółgłosek w podanych słowach.
Odkrywanie litery i, I.
Kartoniki z literami i, I. Dziecko omawia ich wygląd. Umieszcza litery w odpowiednich miejscach pod modelami słów igła, Iga.
Dziecko przypomina, kiedy używamy wielkiej litery.
Uzupełnianie wyrazów wcześniej poznanymi literami.
Kartoniki z literami: i, I, a.
Dziecko umieszcza pod modelami słów kartoniki z odpowiednimi literami. Odczytuje wyrazy igła, Iga.

Karta pracy z literką I, i

https://www.swiatkolorowanek.pl/nauka-pisania-literka-i/

Słuchanie opowiadania Agaty Widzowskiej Biały orzeł.

W domu babci i dziadka zawsze dzieje się coś ciekawego. Babcia zna mnóstwo opowieści z dawnych lat, a dziadek otwiera czasem swój kufer z różnymi skarbami. Tak właśnie było podczas poniedziałkowej wizyty wnucząt.
− Babciu, czy znasz jakąś ciekawą legendę? – zapytał Filip.
− Oczywiście – odpowiedziała babcia. − Dzisiaj jest szczególne święto, więc opowiem wam legendę o tym, jak powstała Polska. Chcecie?
− Chcemy! – odpowiedzieli chórem Zuzia i Filip.
− Dawno, dawno temu w dalekich krainach żyły plemiona Słowian. Na czele trzech największych rodów stali trzej bracia: Lech, Czech i Rus. Ludzie żyli ze sobą w zgodzie i byli szczęśliwi. Nie było tam sklepów, tak jak dzisiaj, ludzie sadzili zboże, łowili ryby i żyli z tego, co wyhodowali sami. Gdy zabrakło żywności, wodzowie postanowili znaleźć nowe, lepsze tereny do zamieszkania. Rus wybrał dla swojego ludu krainę pełną rzek, Czech osiedlił się w pobliżu gór, a Lech zaprowadził swój lud tam, gdzie było dużo pól i lasów. − Tu będzie nasz dom – powiedział.
Nagle ludzie z jego plemienia zobaczyli wielkiego białego orła lądującego w gnieździe na szczycie ogromnego dębu. Uznali to za dobry znak i w tym miejscu zbudowali gród w kształcie orlego gniazda. Nazwali go Gnieznem.
− Babciu, przecież orzeł jest w godle Polski! – zawołał Filip.
− Masz rację. Biały orzeł na czerwonym tle stał się godłem rodu Lecha. Jego lud nazwano Polanami, ponieważ ludzie zajmowali się głównie uprawą pól.
− A ja widziałam prawdziwego orła w zoo – powiedziała Zuzia. − Może to jego rodzina?
− Właśnie! To chyba prapraprawnuczek tamtego orła – podsumował Filip.
Po chwili do pokoju wszedł dziadek i położył na stole błyszczący przedmiot.
− To jest medal waszego prapradziadka Stanisława, który walczył o niepodległość i brał udział w pierwszej wojnie światowej.
− Co to jest niepodległość? – zapytała Zuzia.
− To inaczej wolność. Każdy w swoim kraju chce się czuć bezpiecznie, obchodzić swoje święta i tradycje. Polakom odebrano taką możliwość. Spójrzcie, to są fragmenty pamiętnika i listów waszej praprababci Rozalii. Pisała o tym, że w szkołach nie wolno dzieciom mówić po polsku.
Dziadek położył na stole stare, pożółkłe kartki zapisane równiutkim pismem. Potem wyjął ze skrzyni więcej skarbów: stare zdjęcia, kolczyki praprababci i żołnierską czapkę prapradziadka.
− Był czas, że Polski w ogóle nie było na mapie Europy, bo silniejsze, sąsiednie kraje podzieliły ją między siebie. To był tak zwany czas rozbiorów, ale na terenach polskich nadal mieszkali Polacy. Było im ciężko, bo nie mogli sami decydować o swoim losie i kazano im mówić w obcych językach. Nie mieli też swojego króla ani prezydenta – powiedział dziadek.
− Ojej – zmartwiła się Zuzia.
− Dzięki odwadze polskich żołnierzy, w tysiąc dziewięćset osiemnastym roku Polacy odzyskali niepodległość, a Niemcy przegrały I wojnę światową. Na pamiątkę tego wydarzenia jest obchodzone święto 11 listopada, czyli Narodowe Święto Niepodległości.
− To dzisiaj – zauważył Filip.
− Tak. I będziemy dzisiaj świętować! – zawołał dziadek radośnie i wręczył dzieciom papierowe flagi. Godzinę później dzieci wraz z dziadkami i rodzicami wzięły udział w marszu z okazji Święta Niepodległości. Pod koniec dnia odbył się koncert piosenki żołnierskiej, ale Filip nie patrzył na scenę. Wciąż spoglądał w niebo, bo wydawało mu się, że widzi w oddali krążącego białego orła.

Rozmowa na temat opowiadania.
Rodzice zadają dziecku pytania:
Co babcia opowiedziała dzieciom?

Jak mieli na imię bohaterowie legendy?
Jakie krainy wybrali dla siebie Lech, Czech i Rus?
Dlaczego ludzie nazwali gród Gnieznem?
Dlaczego przez pewien czas Polski nie było na mapie?
Co to jest niepodległość?
Jakie święto obchodzimy 11 listopada?

Polskie symbole narodowe - film edukacyjny 

https://www.youtube.com/watch?v=k-2SAGH1mMM

Łamańce językowe – zabawa logopedyczna.
Dziecko powtarza za Rodzicem popularne łamańce językowe, np.: Król Karol kupił królowej Karolinie kolorowe korale. W Szczebrzeszynie chrząszcz brzmi w trzcinie. Rodzic może urozmaicić ćwiczenie i dziecko mogą powtarzać zdania w różnych pozach, np.: siedząc, stojąc, stojąc na jednej nodze, skacząc.